Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Κάποτε έπεσα μέσα σε μιαν ασπρόμαυρη φωτογραφία,
έτσι, όπως ανεβαίνεις ένα σκαλοπάτι,και σκοντάφτεις,
ω,συγγνώμην ψέλλισα,η εικονιζόμενη, αν και κάποτε αγαπημένη
με κοιτούσε μόνο,δε μιλούσε,έβαλα τα κλάμματα,γιατί
κατάλαβα, ότι υπήρχε μιαν ανθούσα μοναξιά σ' όλα αυτά,
ποτέ δεν σωπαίνεις όταν υπάρχεις-έστω κάπου μακριά
στο γαλαξία-τη ρώτησα αν με αναγνωρίζει,τότε μου γύρισε την πλάτη
κι είδα δυο άσπρα φτερά στους ώμους της που τραντάζονταν.
Κάποτε έπεσα μέσα σε μιαν ασπρόμαυρη φωτογραφία,
έτσι, όπως ανεβαίνεις ένα σκαλοπάτι,και σκοντάφτεις,
ω,συγγνώμην ψέλλισα,η εικονιζόμενη, αν και κάποτε αγαπημένη
με κοιτούσε μόνο,δε μιλούσε,έβαλα τα κλάμματα,γιατί
κατάλαβα, ότι υπήρχε μιαν ανθούσα μοναξιά σ' όλα αυτά,
ποτέ δεν σωπαίνεις όταν υπάρχεις-έστω κάπου μακριά
στο γαλαξία-τη ρώτησα αν με αναγνωρίζει,τότε μου γύρισε την πλάτη
κι είδα δυο άσπρα φτερά στους ώμους της που τραντάζονταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου