.....
Τρέχοντας, φορτωμένη, συγκινημένη, νηστική και κουρασμένη, πάλι καλά, να λες!
Ενθύμιο...
Μ' αρέσει!
"Χρόνια Πολλά", πατρίδα!
***
Όπως "έστρωσα", κοιμάμαι...
Έλα μου, ντε, που δεν τα στρώνουμε... όλα, μόνοι μας...
Ας είναι.
Στρώνω, ξεστρώνω, εδώ δεν "χωράει", ούτε μια μέρα μου, πόσο μάλλον, φωτογραφίες από Ζαγορά και κουβεντούλες.
Το είχα ξεκινήσει για πιο προσωπικό μπλογκ, δεν έκατσε, ποτέ δεν θα κάτσει, έτσι κι αλλιώς.
Όλα στην πορεία, μπερδεύονται.
Μάλλον, εγώ τα μπερδεύω.
Πατώνω εύκολα, ανεβαίνω εύκολα, φεύγω κι εύκολα.
Θυμώνω κι εύκολα, (όπως απόψε) ξεθυμώνω κι εύκολα.
Ας είναι, θα μού περάσει.
Θα βρω τον τρόπο, ίσως, όπως η κοπέλα στο βιντεάκι. (Το πρόσθεσα μετά.)
... Αν δεν είχα μια "ιδιαιτερότητα"... γενικώς και ειδικώς, δε θα ήμουνα αυτή που είμαι. (Όποια και νά 'μαι! Όλοι μας, ένας κόκκος "όποιου", είμαστε και μετά φαίνεται το "συνολάκι"... στο χωριό μας, στην πόλη μας, στην πρωτεύουσά μας, στην Ελλάδα μας, κ.λ.π.)
Αν δεν αγάπαγα τόσο την πατρίδα, όσο οι "κερδισμένοι" που μένουν κοντά της, δε θα την έδειχνα, σχεδόν, δέκα ολόκληρα χρόνια. Θα την έκρυβα, θα την 'λησμόνα....
...Ανέβασα, χύμα, (χωρίς πολλές λεξούλες...) εκατοντάδες φώτο στο Φεις (στο κακό φαστ φουντ), όχι για να αποδείξω κάτι, απλά, για να τις δουν, όσοι συγχωριανοί ενδιαφέρονται, μεν, και γιατί έχω φίλους (λίγους δε), αλλά και από άλλα μέρη που θέλουν να δουν, αγαπάνε την πατρίδα μου, γιατί πρώτα αγαπήσανε εμένα.
Αυτά.
Χριστούγεννα στην Ζαγορά (27/12/15) και τρέχοντας, πήρα ένα μεζέ, (πολλούς μεζέδες), κερνάω κι εσάς:
Πλατεία Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς - Χριστούγεννα 27/12
Δημοσιεύτηκε στις 28 Δεκ 2015
Πλατεία Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς - Χριστούγεννα 27/12/15Τρέχοντας, φορτωμένη, συγκινημένη, νηστική και κουρασμένη, πάλι καλά, να λες!
Ενθύμιο...
Μ' αρέσει!
"Χρόνια Πολλά", πατρίδα!
***
Την πλατεία του Αγίου Γεωργίου, το Κέντρο του χωριού μας, ήταν και δικό μου, μετατοπίστηκε κοντά στο Σχολείο του Ρήγα Φεραίου.... η βάση του είναι σταθερή, όμως, Πήλιο και πάντα, Πήλιο!
Καλή μας Χρονιά, Ευτυχισμένο κι Ευλογημένο να είναι το 2016!
Νομίζω, πως την Κυριακή, του Αγίου Στεφάνου, στις 27/12/15, έκλεισε αυτό το μπλογκ.
Υγ. 1 Κι αν το βιντεάκι είναι κακό και σας ζαλίσει, είναι γιατί... "ζαλισμένη" ήμουνα κι εγώ, (χωρίς να πίνω), με περίμεναν, καθυστερούσα, ήθελα να "κρατήσω", ότι δεν κρατιέται... σωστά, παρά μόνο στην καρδιά!
Υγ. 2 Οι πιο όμορφες φωτογραφίες (ή βίντεο) πολλές φορές, δεν λένε τίποτα, αν δεν γραφούν, έστω πέντε λέξεις, για το πως ένιωθε ο "φωτογράφος".... κι ας υπάρχει το σοφό:
"Μια εικόνα, χίλιες λέξεις".
Πάντα θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, πάντα, πίσω από κάθε φωτογραφία, ΚΑΛΟ είναι, να υπάρχουν πέντε λέξεις, για "εμπόδιο κάθε λησμονιάς, στο θολό της μνήμης, λιμάνι".
Υγ.3 Ναι, θα σας ενημερώσω εκεί πάνω, στο Φεις, για το που θα "βόσκω", τουλάχιστον, για τα βασικά. Ναι; (ΕΔΩ θα βόσκουν τα γενικά μου, τελικά!)
Φέρνω κι αυτό:
Για
συντομία χρόνου, ανέβασα κάποια ενθύμιά μου μαζεμένα. Ίσως, κάποιους,
ενδιαφέρουν! Κρατείστε ότι θέλετε, ελεύθερα! (Με αντιγραφή κιόλας, γιατί
εγώ κατεβάζω, συχνά τα ρολά... Όκευ;) Καλή Χρονιά μας, με Υγεία!
Αρέσει σε 2 άτομα.
****
Άναψαν τόσα λαμπάκια, δεν ήταν για μένα, ούτε για τις φώτο μου, πόσο μάλλον, για τις στιγμές μου!
Την λάκισα....
"Ευχαριστώ πολύ", τους φίλους (ονόματα) που είδα σ' αυτή την ανάρτηση και στις άλλες μου αναρτήσεις. Όκευ;
Καλά να είμαστε!
Πολλά είπα, μια ζωή, των εξηγήσεων!