Τον
τελευταίο καιρό νιώθουμε πως οι ακτές της Λέσβου έχουν στοιχειώσει. Ο
καιρός ξεβράζει σωσίβια, σακίδια και στις καταραμένες του ώρες, ξεβράζει
ανθρώπους. Σε μια τέτοια θάλασσα πως να ψαρέψεις; Πάμε ψάρεμα να
καθαρίσει λίγο το μυαλό μας, στεκόμαστε στα βράχια και βλέπουμε μαύρες
κουκκίδες να πλησιάζουν από τα ανοιχτά. Πράγμα; Άνθρωπος; Ανοίγουμε
σακίδια που βρίσκουμε στις ακρογιαλιές και διαβάζουμε στα υπάρχοντα τις
ιστορίες των κατατρεγμένων, ή καλύτερα τις μαντεύουμε. Να 'ναι ζωντανός,
να 'ναι πεθαμένος; Πρέπει κάποτε να ξορκίσουμε το κακό. Πρέπει να
συνεχίσουμε να πηγαίνουμε ψάρεμα, να ξεπλενόμαστε στην ολόδική μας
θάλασσα για να δείξουμε τουλάχιστον πως μπροστά στο απύθμενο έγκλημα και
τον τόσο θάνατο, η μικρή μας, ελάχιστη ζωή στέκεται ενάντια και
επιμένει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου