29/11/15 του Ανδρεανού που "Αντρειώνει"... 5 και 40, πρωί. Δευτέρα.
Το παράπονο - Το δίκιο - Το σωστό - TIMELINE
Είδα ένα όνειρο που σωστά μιλούσε και δείχνει τα "λάθη" μου.
...Τάχα, ήμουνα στον υπολογιστή. (Κλασσική περίπτωση, χρόνων.)
Τάχα, κατέβαζα Αρχική και πέτυχα μια ανάρτηση:
"Εδώ συγχωράει ο Θεός, και δεν σβήνει τους ανθρώπους κι εμένα δε με συγχωράει, ότι κι αν κάνω, οι απλοί οι άνθρωποι!
Έχει τόσους φίλους στις σελίδες της κι εγώ έχω σβηστεί από παντού, απ' όλα τα τάιμ λάιν της..."
Δεν θα πατούσα λάικ, θα εξηγούσα: "απλά, ματώνει η πληγή, και μόνο έτσι μπορεί να γιατρευτεί, κάνε υπομονή κι εσύ, θρέφει!"
Δεν το έγραψα, ξύπνησα νωρίτερα.
Δεν πρόλαβα, πάλι.
"Είσαι γραμμένη στην ψυχή μου", θα ήταν το υστερόγραφο, μα κι αυτό δεν γράφτηκε, εκεί, στο όνειρο..
Υγ. Εδώ: Όσοι γραφτήκαν στην ψυχή, κι αυτό το λένε: "αγάπη".
Ήταν όμως, αφάνταστα βασανιστική, άλλη θα το αποκαλούσε: "μίσος".
Αόρατη η γέφυρα, μέχρι να γίνει υπαρκτή και ορατή, υπομονή!
Το παράπονο - Το δίκιο - Το σωστό - TIMELINE
Είδα ένα όνειρο που σωστά μιλούσε και δείχνει τα "λάθη" μου.
...Τάχα, ήμουνα στον υπολογιστή. (Κλασσική περίπτωση, χρόνων.)
Τάχα, κατέβαζα Αρχική και πέτυχα μια ανάρτηση:
"Εδώ συγχωράει ο Θεός, και δεν σβήνει τους ανθρώπους κι εμένα δε με συγχωράει, ότι κι αν κάνω, οι απλοί οι άνθρωποι!
Έχει τόσους φίλους στις σελίδες της κι εγώ έχω σβηστεί από παντού, απ' όλα τα τάιμ λάιν της..."
Δεν θα πατούσα λάικ, θα εξηγούσα: "απλά, ματώνει η πληγή, και μόνο έτσι μπορεί να γιατρευτεί, κάνε υπομονή κι εσύ, θρέφει!"
Δεν το έγραψα, ξύπνησα νωρίτερα.
Δεν πρόλαβα, πάλι.
"Είσαι γραμμένη στην ψυχή μου", θα ήταν το υστερόγραφο, μα κι αυτό δεν γράφτηκε, εκεί, στο όνειρο..
Υγ. Εδώ: Όσοι γραφτήκαν στην ψυχή, κι αυτό το λένε: "αγάπη".
Ήταν όμως, αφάνταστα βασανιστική, άλλη θα το αποκαλούσε: "μίσος".
Αόρατη η γέφυρα, μέχρι να γίνει υπαρκτή και ορατή, υπομονή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου