Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Ο Τιμώμενος - Κώστας Λιάπης

Ο Τιμώμενος

...Το μυαλό μου είναι εκεί, απ' το απόγευμα, (μέρες, τώρα), μέχρι τώρα.
Τώρα, θα μαζεύοναι...
Τώρα, θα πρέπει να άρχισαν.
Τώρα, σίγουρα χειροκροτάνε...
Τώρα, (τί τώρα; από καιρό), ο Τιμώμενος θα είναι πολύ συγκινημένος.
Τώρα, θα μιλάει Εκείνος, κι Εκείνος, κι Εκείνη, μέσα και η Άλλη, εκτός Προγράμματος, απ' το βάθος, απ' τα καθίσματα, που θα της έχει ξεφύγει δυνατά, το: "Εύγε! κύριε Κώστα!"
...Και θα λένε για το Τάδε που ξέρω, το Τάδε που δε ξέρω και άλλα πολλά που δε ξέρω και που δε θα προλάβω να μάθω, γιατί το έργο του, προσωπικό και "ειδικό", είναι ατελείωτο.
Τώρα, θα χαιρετάνε, ακόμα...
Είμαι, σίγουρη.
Όλος ο Βόλος θα πρέπει να είναι εκεί και όχι μόνο.
Και τα Περίχωρα.
Όλος ο Νομός Μαγνησίας και σίγουρα εκπρόσωποι απ' όλη την Θεσσαλία, σίγουρα κι από πολύ παραπέρα.
Σίγουρα απ' όλους τους τομείς, το "μαρτυράει" και η πρόσκληση.
Απορώ, αν θα χωρέσει τόσος κόσμος, αν θα τους φτάσει ο προβλεπόμενος χρόνος, απορώ, αν το συμπέρασμα της προσφοράς του Κυρίου Τάδε, στα γράμματα, στον πολιτισμό, στην Πίστη, στις τέχνες, στα βουνά, στις θάλασσες και στους κάμπους, στο παρόν του, στο παρελθόν του, στο εγγύς μέλλον του και στο ήδη φυτεμένο, απορώ, αν χωράνε σε ένα βιβλίο 140 σελίδων.
Απορώ, αν υπάρχει άνθρωπος, ταλαντούχος ή μη, που δεν του έσφιξε απ' την καρδιά του το χέρι, απορώ, αν δε μίλησε γι' αυτόν, ο Κύριος Τάδε, Τιμώμενος, σε κάποιες αράδες, σε κάποια φρέσκια ή παλιοκαιρισμένη εφημερίδα ή σε κάποιο μικρό, αλλά από θαλασσινό ιδρώτα, περιοδικό.

Θα ήταν πολύς κόσμος, εκεί.
Θα έλειπαν, σίγουρα και πολλοί, που είτε δεν θα μπορούσαν να παρευρίσκονται, ίσως και πολλοί που δεν ήθελαν, για Χ, δικούς τους προσωπικούς λόγους.
Ένα είναι σίγουρο: Η σκέψη ήταν όλων εκεί, ειδικά για τον Τιμώμενο Κύριο, είτε ήταν το σώμα τους, είτε όχι.
Σίγουρα ήταν εκεί, (και πολύ συγκινημένοι, μάλιστα, κι ας μην έβρεξε), άνθρωποι που Ταξίδεψαν Ψηλά, άνθρωποι που μηδένισαν τον χρόνο, σα να μην υπήρξε ποτέ το παρελθόν, που άκουγαν αόρατοι και σιωπηλοί... άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, ακόμα και αγράμματοι...

...Λένε, πως παλιά, οι αξιόλογοι, σημαντικοί και πνευματικοί άνθρωποι ενός τόπου, δοξάζονταν, μετά θάνατον.
Αυτό θεωρούνταν και "αξία".
Ευτυχώς, μέσα στα τόσα λάθη της εποχής μας, κάναμε και κάτι σωστό!
Ο Κύριος Τιμώμενος, απόψε, δεν ήταν ένας απ' αυτούς που χρειαζόταν τα παλαμάκια του κοινού, για να αποκτήσει θάρρος και ελπίδα, να συνεχίσει να κάνει αυτό, για το οποίο γεννήθηκε.
Του Κυρίου Τιμώμενου, του άξιζε αυτή η Τιμή, εν ζωή, που ολοκληρώθηκε απόψε, σ' αυτήν την εκδήλωση, γιατί κάποτε, πρέπει όλοι να "πληρώνονται", όπως τους αξίζει, και να παίρνουν την αναλογία του "κέρδους" από έναν τόπο που "δούλεψε" εθελοντικά και αφιλοκερδώς, μια ολόκληρη ζωή.
Ο Κύριος Τιμώμενος είναι ένας Δάσκαλος στις μέρες μας, που αξίζει να του ανάβεις κεράκι, κι ενώ είναι εν ζωή!
Στον Κύριο Τιμώμενο, που δεν είναι άλλος απ' τον Κύριο Κώστα Λιάπη, εύχομαι ολόψυχα, ο Θεός να του δίνει Υγεία, Χαρά, Αγάπη, Ευτυχία, Δύναμη, Θέληση, Έμπνευση και πολλά - πολλά χρόνια ζωής, γιατί εκπέμπει Οξυγόνο καθαρό, στους μαυρισμένους ουρανούς μας, είναι Πολύτιμος Λίθος, "Βράχος και Κοτρώνα" εις την Δημοτικήν, ταπεινός, όσο δεν παίρνει, ακλόνητος στο έργο του, πρέπει να τον προσέχουμε, να μην τον χασομεράμε με "μικρά", για να τον έχουμε ως "λίπασμα"  και για την δική μας την ζωή.

Μια μικρή, μα ωφελειμένη απ' το χέρι του και την ψυχή του, που δεν τόλμησε, όχι μόνο να γράψει για εκείνον, αλλά ... ούτε να πάει στην εκδήλωση.
Όχι από έλλειψη Τιμής, Κύριε Τιμώμενε, στο πρόσωπό σου, αλλά από συμπύκνωση ντροπής. (αν το μάθεις)

...Ναι, Υπάρχουν και τέτοιοι Άνθρωποι, ακόμα στις μέρες μας, κι είμαστε τυχεροί, πολύ, τουλάχιστον, στο ότι έσμιξαν οι χρόνοι μας!
Ποιο τυχεροί, όσοι τον "γνώρισαν" παραπάνω, βοηθήθηκαν από λίγο έως πολύ ή τον έχουν Φίλο τους!
Νά 'ναι γερός!
Νά 'ναι το ΦΩΣ!
ΠΑΝΤΑ!

Υγ.1 Εδώ στο "τεφτέρι μου", τσάκα - τσάκα και "εν βρασμώ", χωρίς επεξεργασίες μηνών, γιατί δε θα έβγαινε η "ουσία" μου, ποτέ!
Υγ. 2 ΤΟ ΚΙΣΜΕΤ του Δεκέμβρη του 2012, θα με καλύψει, όσο γίνεται... ΕΔΩ
Υγ. 2Α: Το ΚΙΣΜΕΤ του Νοέμβρη 2015 Ήταν αυτή η εκδήλωση και το βιβλίο. Θα τα "κλέψω" από άλλους και θα ενημερώσω ΕΔΩ, όταν τα φέρω.
Υγ. 2Β: ΣΤΟ ΚΙΣΜΕΤ 2030, θα είμαι εκεί, όπωσδήποτε! 
Υγ:3 Τώρα, λογικά, θα είναι όλοι σπίτια τους, με τις αναμνήσεις και τις συγκινήσεις της ημέρας και μιας ολόκληρης ζωής.
Υγ: 4 Τέτοια ΚΑΛΑ, να γίνονται! Σταθερά, ΠΑΡΟΥΣΑ! Ορατή ή αόρατη...

******

Βόλος: Τιμητική εκδήλωση για την προσφορά του Κώστα Λιάπη στα γράμματα

27 Νοεμβρίου 2015, 11:24
εξώφυλλο τιμητικού τόμου
Τιμητική εκδήλωση για την προσφορά του Κώστα Λιάπη στα γράμματα, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την τοπική παράδοση και ιστορία, τη λαογραφία  και τη λογοτεχνία, διοργανώνουν φορείς του Βόλου που δραστηριοποιούνται στον τομέα του πολιτισμού, με αφορμή τη συμπλήρωση ογδόντα χρόνων ζωής και εξήντα χρόνων πολύτιμης προσφοράς του.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί αύριο Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015,  στις 6 το απόγευμα,  στο Αμφιθέατρο «Γιάννης Κορδάτος» του κτηρίου «Αλέξανδρος Δελμούζος» του παραλιακού συγκροτήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Σύμφωνα με τους διοργανωτές, «σκοπός της εκδήλωσης είναι να επιβραβευτεί  εν ζωή ένα επίλεκτο μέλος της τοπικής αλλά και της ευρύτερης περιοχής, πράξη που, μέσα στη σημερινή πνιγηρή πραγματικότητα, προβάλλει σαν ένα φως αισιοδοξίας, δείχνοντας ένα πρότυπο μίμησης και δρόμους ελευθερίας, ιδιαίτερα στους νέους». Να σημειωθεί ότι, πρόσφατα ο Κ. Λιάπης τιμήθηκε για μια ακόμη φορά από το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της χώρας, την  Ακαδημία Αθηνών με α΄ έπαινο για το ανέκδοτο έργο του, με τίτλο «Ο παροιμιακός και γνωμικό λόγος στο παραδοσιακό   Πήλιο».
Μεταξύ των άλλων,  προγραμματίστηκε και η έκδοση ενός τιμητικού συλλογικού τόμου με τίτλο «Φίλιος αμητός», φιλική σοδειά, φιλική προσφορά. Με τον «Φίλιο αμητό», στον οποίο συμμετέχουν πολλοί πνευματικοί άνθρωποι της πόλης μας, αφενός φωτίζεται πιο πολύ ο βίος και η πολιτεία του συμπολίτη μας, εκπαιδευτικού, ερευνητή και λαογράφου Κώστα Λιάπη, και αφετέρου δίνει την ευκαιρία σε φίλους του να εκφράσουν με το δικό τους τρόπο την εκτίμηση και την αγάπη  προς το πρόσωπό του. Τον συλλογικό τιμητικό τόμο θα μπορούν να τον προμηθευτούν οι ενδιαφερόμενοι κατά τη διάρκεια της  εκδήλωσης,  στο  Πανεπιστήμιο.
Στο   πρόγραμμα της ανοικτής αυτής εκδήλωσης περιλαμβάνονται: Στιγμιότυπα της ζωής του Κώστα Λιάπη (video wall). Γενική ομιλία για τον τιμώμενο από τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Β. Δ. Αναγνωστόπουλο. Παρουσίαση του Τιμητικού Τόμου  «Φίλιος αμητός» από τους Γιώργο Κοντομήτρο    δρ. Ιστορίας της Εκπαίδευσης       και Αντώνη  Σμυρναίο,  Επίκουρο Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.  Ομιλία με θέμα «Παράδοση και Νεωτερικότητα στον Λαϊκό μας Πολιτισμό» από τον Αριστείδη Δουλαβέρα, Αναπληρωτή Καθηγητή Λαογραφίας    του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Θ’ ακολουθήσουν  η απονομή τιμητικών διακρίσεων από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο και τους διοργανωτές της εκδήλωσης. Αντιφώνηση του τιμώμενου. Τέλος,  λιτό παραδοσιακό κέρασμα  στη Θόλο.
Τα Σωματεία που συμμετέχουν στην κοινή εκδήλωση είναι κατά αλφαβητική σειρά: Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος Βόλου, Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών, Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων (ΚΕ.ΒΙ.ΜΑ.ΣΥ.), Κέντρο Πολιτισμού και Κοινωνικής Παρέμβασης «ΙΩΛΚΟΣ», Λύκειον των Ελληνίδων Βόλου, «ΜΑΓΝΗΤΩΝ ΚΙΒΩΤΟΣ  για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», Πολιτιστικός Σύλλογος Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «ΤΟ ΕΓΓΛΕΖΟΝΗΣΙ», Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «ΙΩΝΕΣ»  και Σύνδεσμος Φιλολόγων Μαγνησίας.
πηγή (δακτυλογραφημένη) 

***
Το αντέγραψα. Καλύτερα να υπάρχει εις διπλούν, παρά να χαθεί, όπως έχουν χαθεί και άλλα.

Κυριακή, 16 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΚΙΣΜΕΤ του ΚΩΣΤΑ ΛΙΑΠΗ

Το Κισμέτ του Κώστα Λιάπη, έλεγε πως... Δεκέμβρη του 2012, θα "μιλήσει" το βιβλίο του!

Αφιέρωμα στον Κώστα Λιάπη - Λογοτεχνικές Κυριακές, Ωδείο Φουντούλη, Βόλος.
Αποσπάσματα απ' το βιβλίο του "ΤΟ ΚΙΣΜΕΤ", Πηλιορείτικα Διηγήματα, διάβασε η ηθοποιός - τραγουδίστρια Αμαλία Γκιζά κι ο ηθοποιός - συγγραφέας Βασίλης Μητσάκης.
Κιθάρα έπαιξε ο Γιώργος Φουντούλης.
ΤΟ ΚΙΣΜΕΤ

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΑΠΗΣ

 

ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

 

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΩΡΕΣ

 

ΒΟΛΟΣ 1992

 

Η μακέτα του εξώφυλλου είναι φιλική προσφορά του συγγραφέα Παναγιώτη Κατσιρέλου.

 

Τα σχέδια που στολίζουν το βιβλίο είναι προσαρμογές από λαϊκά μοτίβα του Δημήτρη Μαστέλλου.

 

Στη μνήμη του πατέρα μου

******

Περιεχόμενα

 

Αντί για πρόλογο

Το κισμέτ

Ο Τσακιτζής

Το τηλεγράφημα

Η «κακούργα»

Το ποτάμι

Η Μάνα

Ο καρχαρίας

Τα «βαϊόψαρα»

«Σ’ ακούν, κυρά Γιώργαινα»

Το στοιχειωμένο γιοφύρι του Ρoβοάμ

Ματωμένοι «Μάηδες» (Το χρονικό μιας σφαγής)

Ο Παναής και τα «καλ’καντζάρια»

Ένας… γλυκός Αϊ – Βασίλης

Γλωσσάρι

*****

Απόσπασμα:

…Κάποια απ’ τα διηγήματα αυτού του τόμου είναι αληθινές ιστορίες, κάποιων άλλων ο μύθος βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και τα υπόλοιπα είναι ολότελα φανταστικά. Όλα, όμως, κινούνται μέσα στο ίδιο κλίμα. Κλίμα που έχει να κάνει με τον αγώνα, την αγωνία και τη μοίρα του ανθρώπου. Την ίδια μοίρα που είναι άδηλη κι αναπότρεπτη για όλους τους θνητούς, και που σφραγίζει, σε τελική ανάλυση, με τη βούλα της τη ζωή και το μέλλον των ίδιων και των έργων τους. Όπως, καληώρα, θα σφραγίσει και το μέλλον τούτης της συλλογής. Κ.Λ. (σελ.12)

-Κισμέτ, βρε, όπως το λένε οι Τούρκ’, είναι τα γραμμένα τ’ς Μοίρας. Σα γενν’θεί ο πάσα ένας έρχεται τ’ νύχτα στο κλινάρι τ’ η Μοίρα κι γράφ’ σ’ ένα μυστικό κιτάπ’ ούλα όσα θα τονε βρούνε σ’ αυτήν τ’ ζωή. Κι αυτά και το πώς ακόμα θα πεθάν’ σαν έρθ’ κι εκείν’ η ώρα. Αυτό το κιτάπ’, απ’ τα γράφ’ ούλα, είναι το κισμέτ. Γκέκε; Τι κάθεστε, το λοιπόν, και μου τσαμπουνάτε για παλαβομάρες, γι’ αποκοτιές και για άλλα τέτοια κουραφέξαλα; Δεν το πήρατε ακόμα χαμπάρ’ πως ό’τ’ μας τ’ χαίν σ’ αυτήν τ’ ζωή είναι γραμμένο στο κισμέτ να μας τύχ’; Και πως ό,τ’ γράφ’ το κισμέτ δεν ξεγράφεται ό,τι και να κάνουμε; (σελ. 20)



























Αφιέρωμα στον Κώστα Λιάπη - Λογοτεχνικές Κυριακές

(Υπ' όψιν: Οι Λογοτεχνικές Κυριακές, άρχισαν και φέτος!)



1 σχόλιο:

Κυκλαμίνα είπε...

Εξηγώ το (δακτυλογραφημένη), εννοώντας ότι από εκεί μπόρεσα να το αντιγράψω.
Έχω τακτική ενημέρωση απ' το ΚΕ.ΒΙ.ΒΑ.ΣΥ. μα έτσι που έγιναν τα μέιλ, δεν κατέχω να το μετατρέψω στο πρόγραμμα που πρέπει για να το ανεβάσω.
Έτσι, περιμένω να το "κλέψω", μέχρι να μάθω κι άλλα τεχνικά, πράγμα που το αμέλησα, γιατί με κούρασε η βιαστική εξέλιξη της τεχνολογίας.
Δεν μπορώ να την κυνηγάω.
Είναι υπέρ αρκετά, νιώθω, τα όσα έμαθα.