Eκτός
από τα ντόπια κοράκια που αρπάζουν τις μηχανές, τα πανέλα και τη
βενζίνη από τις λέμβους των προσφύγων, λίγοι μιλούν για τα λιγότερο
εμφανή κοράκια ντόπια και ξένα που αρπάζουν πράγματα πιο αδιόρατα
κρατώντας μαγνητόφωνα, κάμερες και σημειωματάρια. Τα σύμβολα του
ανταποκριτή, του ερευνητή και του συγγραφέα συγκαλύπτουν απίστευτη
σπέκουλα και συνήθως καλύπτονται από ένα κάπως λόγιο πέπλο φιλανθρωπίας ή
ακτιβισμού. Βλέπω φωτορεπόρτερ να σκοτώνονται στα κατσάβραχα ή να κάνουν
τους βατραχανθρώπους για μια καλή λήψη και μετά αντί να βοηθούν το
παιδί να βγει από τη θάλασσα, να πηγαίνουν πιο πέρα στη σκιά για να δουν
αν είναι ικανοποιημένοι από την εικόνα που θα πουλήσουν. Βλέπω
συγγραφείς να έρχονται για μια μικρή συναισθηματική πρέζα και γυρνώντας
στην αστική τους ασφάλεια να γράφουν χρονικά, πεζά, ποιήματα και άλλα
εμέσματα για κάτι που βίωσαν πέντε-έξι μέρες. Για κάτι το οποίο πιέζουν
τον εαυτό τους, τον αρμέγουν να βγάλει λίγες σταγόνες δράματος,
συμπάθειας, τελοσπάντων αυτού του υλικού από το οποίο γράφονται τα
σπουδαία κείμενα. Όσο για τους ανταποκριτές ακόμα και μεγάλων διεθνών
πρακτορείων ή έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων...ελάχιστοι έχουν πονέσει
το θέμα. Αν διαβάσει κανείς τις ανακρίβειες, τις υπερβολές, το πόσο
έχουν μπερδέψει πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις στα άρθρα τους
αναρωτιέται τελικά αν φταίει το πολιτισμικό σοκ που έχουν υποστεί ή απλά
το ότι δεν δίνουν δεκάρα για το όλο θέμα : αύριο θα είναι πίσω στις
δουλειές τους σε κάποιο γραφείο ή και καθ'οδόν για ένα ακόμα μέρος του
(τρίτου) κόσμου. Τα κοράκια αυτά τελικά βγάζουν ένα μεροκάματο και
βρίσκουν ασχολία κάτι που φαινομενικά δεν είναι και τρομερό. Πραγματικά
όμως θα ήθελα να μπορούσα να τους στερήσω τη πρόσβαση σε έναν "τόπο" που
τελικά είναι ιερός, στις βόρειες ακτές της Λέσβου, στο προσωρινό
καταφύγιο στην Αγκαλιά, στα μέρη δηλαδή όπου συμβαίνει αυτήν την στιγμή
το προσφυγικό. Στα μέρη που έχουν αγιαστεί από τόση ανθρώπινη αγωνία,
από τόσους αθώους νεκρούς. Εννοείται πως δεν μπορώ και ίσως και αυτοί να
έχουν τελικά το ρόλο τους στα πράγματα : ρόλο παράσιτου, ρόλο τραγικού
κομπάρσου που αναπαριστά τα χάσματα μεταξύ των προσφύγων από την
ανατολή και των "δυτικών". Το μόνο που με στεναχωρεί είναι το ότι αυτά
που παράγουν, κείμενα και εικόνες είναι τελικά όσο ρηχά όσοι οι ίδιοι.
Και αυτή η τσαπατσουλιά τελικά μεταφέρει τη λάθος αίσθηση, τη λάθος
γνώση για τα όσα συμβαίνουν...Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε...Κι όμως
φοβάμαι πως κομμάτια της μνήμης για τα όσα συμβαίνουν τώρα θα
μεταφερθούν προς το μέλλον από λάθος ανθρώπους και με τον λάθος τρόπο.
Αυτού του είδους η ιεροσυλία είναι πιο μεγάλη από όλες τις μηχανές, τα
πανέλα και τα λίτρα βενζίνης που θα κλαπούν από τα γνωστά και
πολυσηζητημένα "αμόρφωτα" κοράκια.
Ελλη Ευαγγελου Συμφερτός ....σπο συμφέροντα ολοι τους ολα στο βωμό του χρήματος και ειδήσεων για την τηλεθέαση πανω σε ψυχές τσακιςμενες ....
Θαλασσοπνιγμενες !!!
Θαλασσοπνιγμενες !!!
Aris Maragkopoulos Γιώργο,
θα ήταν ενδιαφέρον να βγάλετε φωτογραφίες, κι εσείς εκεί στην Αγκαλιά,
δηλ. μερικά στιγμιότυπα με αυτά τα κοράκια που νομίζουν ότι με το
ανθρωποφαγικό ρεπορτάζ θα καταφέρουν κάτι. Και, όχι, να είσαι σίγουρος: η
μνήμη θα είναι αυτή που πρέπει να
είναι, επειδή η φωνή της, αργά ή γρήγορα θα βγει μέσα από τις γραμμές
των ίδιων των προσφύγων και θα διαδοθεί στα πέρατα του κόσμου, το ίδιο
όπως τα ακοίμητα ποτάμια τους ξεβράζονται τώρα στα πέρατα του κόσμου. Η
μνήμη της Ιστορίας είναι πρώτα απ' όλα η μνήμη εκείνων που τη βίωσαν στο
πετσί τους.
Pepi Lourantou Θα
υπάρχει πάντα και το άλλο κομμάτι μνήμης,από τους άλλους ανθρώπους που
θα μμεταφέρει στο μμέλλον,με τον σωστό τρόπο,την αλήθεια .
Ήρθε χθες μια γυναίκα στο Γαλάτσι,Έμεινε σιωπηλή σε μια άκρη,περίμενοντας να τελειώσει το μεσημεριανό φαγητό.1250 άνθρωποι δεν τρώνε εύκολα!Όταν μας είδε ευχαριστημένους γιατί τα είχαμε καταφέρει (έφθασε το φαγητό για όλους),με πλησίασε και μου είπε "ήρθα για να καταλάβω τι πρέπει να κάνω!Και από αύριο θα είμαι μαζί σας."Ετοιμάστηκε να φύγει,και τελικά έφυγε μετά από 7 ώρες.Μια γυναίκα σαν κι αυτήν θα μμεταφέρει την αλήθεια.
Ήρθε χθες μια γυναίκα στο Γαλάτσι,Έμεινε σιωπηλή σε μια άκρη,περίμενοντας να τελειώσει το μεσημεριανό φαγητό.1250 άνθρωποι δεν τρώνε εύκολα!Όταν μας είδε ευχαριστημένους γιατί τα είχαμε καταφέρει (έφθασε το φαγητό για όλους),με πλησίασε και μου είπε "ήρθα για να καταλάβω τι πρέπει να κάνω!Και από αύριο θα είμαι μαζί σας."Ετοιμάστηκε να φύγει,και τελικά έφυγε μετά από 7 ώρες.Μια γυναίκα σαν κι αυτήν θα μμεταφέρει την αλήθεια.
Antony Kouvelas Δυστυχώς
δε θα μεταφέρει τίποτα η γυναίκα στο ευρύ κοινό, η πληροφορία θα μείνει
στο στενό της κύκλο και θα σβήσει μετά από 2-3 γενιές. Αυτό που μένει
είναι τα γραπτά από τα "επίσημα" χείλη... Εδώ προσπαθούν να μας πείσουν
ότι δεν έγινε το ολοκαύτωμα...
Pepi Lourantou Έχετε δικηο.
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Άρη
έχουμε μπολικο υλικό από αυτό που λες..Οσο για τη μνήμη, φοβάμαι πως
δεν λειτουργεί όπως την περιγράφεις...θέλω να ελπίζω πως έχεις δίκιο.
Aris Maragkopoulos Η
ιστορική μνήμη, ως πρωτογενής πηγή, λειτουργεί πάντα έτσι, το ξέρουμε.
Γι' αυτό και το κομμάτι της λεγόμενης προφορικής ιστορίας σήμερα έχει
μεγάλη διάδοση και διεξάγεται από έγκυρους / έντιμους επιστήμονες του
κλάδου.
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Έχω
το διδακτορικό μου εκεί, Αρη, ακριβώς στο κομμάτι της μνήμης και των
συλλογικών αναπαραστασεων...ως ειδικός θα σου έλεγα να μην είσαι και
τόσο σίγουρος για τα όσα "ξέρουμε"...μπορεί βέβαια (και το ξαναλέω, το
ελπίζω) να έχεις δίκιο...
Aris Maragkopoulos Δεν
με κατάλαβες, ίσως δεν ήμουν σαφής. Ιστορία, εξάλλου, είναι και το δικό
μου πεδίο, αιώνες τώρα. Δεν συζητάμε για τις συλλογικές αναπαραστάσεις
γενικώς. Συζητάμε για τη συλλογική φωνή, την πολιτική φωνή που θα
επιβιώσει σε πείσμα των πάντων, διότι δεν έχει άλλη διέξοδο, διότι αυτό είναι, εξ ορισμού το μέλλον της. Δες και αυτό, για να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10153723488344777&set=a.478511179776.252905.676244776&type=3&theater
Aris Maragkopoulos
ΥΠΟΜΟΝΗ, ΤΗΕRE IS NO ALTERNATIVE.
Τώρα πια το ξέρουμε όλοι. Ο κόσμος που ανέτρεψε την παλιά τάξη πραγμάτων από το 1989 και μετά, ο κόσμος που πέρασε στην εξουσί...
Δείτε περισσότερα
Τώρα πια το ξέρουμε όλοι. Ο κόσμος που ανέτρεψε την παλιά τάξη πραγμάτων από το 1989 και μετά, ο κόσμος που πέρασε στην εξουσί...
Δείτε περισσότερα
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Χαίρομαι που μπορούμε και συζητάμε, Άρη. Πολύ ενδιαφέρον
Doroth Konteletzidou αν και προβολικο.
Pandora Mouriki Να
σας επισημάνω μόνο πως εχουν ερθει επαγγελματίες πού βρέθηκαν στον
πόλεμο του Ιρακ και σε αλλους πολέμους . Δεν κρίνω πως τους βλέπετε
εσεις , κρίνω μόνο την δημοσιότητα που εχουν δώσει παγκόσμια στο θέμα
των προσφύγων . Αν δεν υπήρχε η RAI3 απο τον Ιανουαριο στην Ειδομενη και
σε σας , το θέμα μονο της Λαμπεντουζα θα υπήρχε , στην ενημέρωση της
διεθνους κοινης γνώμης .
Aris Maragkopoulos Σωστό και αυτό. Αλλά προφανώς ο Γιώργος δεν εννοεί αυτούς.
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Πανδώρα
δίνεις μεγάλη αξία στους "επαγγελματίες". Σαφώς υπάρχουν πολλοί οι
οποίοι κάνουν τη δουλειά τους, λειτούργημα. Γνωρίζω τα όσα λες και δεν
τσουβαλιάζω σε ένα σακί τους πάντες, διαβασε ξανά το κείμενό μου.
Διατηρώ βαθιές επιφυλάξεις για τον επικουρικό
ρόλο της δημοσιογραφίας ΄σχετικά με το προσφυγικό όπως τον έχω βιώσει
δέκα χρόνια και έξι μήνες τώρα στο πεδίο...Μου άρεσε επίσης το
ισοπεδωτικό "αν δεν υπήρχε η RAI3"...ελπίζω να μη σοβαρολογείς.
Pandora Mouriki ναι
δίνω μεγάλη αξία γιατί γνωρίζω πολλούς προσωπικά και γνωρίζω την
δουλεια τους τριαντα χρόνια . Πρέπει το θέμα να παίζει παγκόσμια και
συνέχεια . Μόνο με την εικόνα των ανθρώπων που διασχίζουν την Ουγγαρία η
την Σλοβενία μεσα στο κρύο , εξηγείται το
τι γίνεται σε σας τόσον καιρό . Πρέπει να υπάρχει συνεχως η εικόνα της
Λέσβου-Ευρώπης και αυτό που σημαίνει , σε ολες τις ειδήσεις . Ο σκοπός
ειναι να σταματήσει ο πόλεμος , τιποτα λιγότερο .
Pandora Mouriki η
RAI3 ειναι το μόνο ιταλικό κανάλι που εχει πάει απο τον ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ στην
Ειδομενη και σε σας. Με ελληνες συνεργάζεται εχει το θέμα συνέχεια στις
ειδήσεις του .
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Πιές
έναν καφέ, ξαναδιάβασε το κείμενο το απόγευμα και θα δεις πως μαίνεσαι
εναντίον του λάθος ανθρώπου και για τον λάθος λόγο με τον λάθος
τρόπο...λες πράγματα με τα οποία ΔΕΝ διαφωνούμε, πας τη συζήτηση εκεί
που φοβάσαι ότι θέλω να την έχω. Δεν μπορώ να κάνω κάτι επ'
αυτού...γύρνα σε παρακαλώ στο αρχικό μου κείμενο στο οποίο ΔΕΝ αποκλείω
τα όσα λες εδώ...
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Και
εντάξει αν πιστεύεις οτι η RAI3 έχει κανει γνωστο το προσφυγικό στον
κόσμο, τότε τι να πω...έχουν έρθει από CNBS και το Αl-Jazeera μέχρι
Ιαπωνικά κανάλια και Αυστραλιανοί δημοσιογράφοι...η RAI3 ήταν το κλειδί;
Οκ...πάσο.
Pandora Mouriki η λέξη ¨μαίνομα ¨ δεν ταιριάζει ουτε στα γραπτα μου , ουτε στις αναφορες μου . Δεν ειμαι μαινάδα .
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς Καλά...το τερμάτισες. Καλη μέρα.
Pandora Mouriki εσεις το τερματίζετε , οπως θέλετε . Καλη σας μερα και καλή δύναμη .
Αυγη Λουιζιδου ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ,ΕΧΟΥΜΕ
ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΨΥΧΗ,.ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ
ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΑΧΡΗΣΤΑ ΥΛΙΚΑ..........ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Αδαμαντία Ξηρίδου Έτσι!Πες τα! !!
Maria Matana Μη
στενοχωριεστε...όσα κ αν απέκρυψαν για την Μικρ.Καταστροφή,τελικά
βγήκαν στη φορά.Το ίδιο θα συμβεί κ παλι..η αλήθεια στο τέλος
θριαμβεύει!
Tasos Petridis Γιώργο αυτό συνέβαινε πάντα...η ιστορία μεταφέρεται πάντα με ιδιοτέλεια κ υποκειμενικά κίνητρα κ κριτήρια...το ξέρεις...
Το πρόβλημα στη σύγχρονη εποχή μας είναι η επικράτηση του ρηχού, του επιφανειακού και κυρίως της βλακείας σε συνδυασμό με την απουσία αληθινών αξιών της ζωής...εκρηκτικό το μείγμα...
Ζούμε σ ένα κόσμο που η ηλιθιότητα και η άγνοια έχουν καταλάβει όλα τα "πόστα"...
Μα υπάρχουμε...είμαστε ακόμα ζωντανοί κ έχουμε φωνή...
Οφείλουμε να αλλάξουμε πορεία σε τούτο τον εφιάλτη...μπορούμε αδερφέ...μπορούμε...
Το πρόβλημα στη σύγχρονη εποχή μας είναι η επικράτηση του ρηχού, του επιφανειακού και κυρίως της βλακείας σε συνδυασμό με την απουσία αληθινών αξιών της ζωής...εκρηκτικό το μείγμα...
Ζούμε σ ένα κόσμο που η ηλιθιότητα και η άγνοια έχουν καταλάβει όλα τα "πόστα"...
Μα υπάρχουμε...είμαστε ακόμα ζωντανοί κ έχουμε φωνή...
Οφείλουμε να αλλάξουμε πορεία σε τούτο τον εφιάλτη...μπορούμε αδερφέ...μπορούμε...
Rita Lamprelli Μια
φωτογραφία που με συγκλόνισε και την είδα χτες έδειχνε πέντε έξι
φωτογράφους πάνω από δυο νεκρούς (έναν ενήλικα και ένα παιδί) να τους
φωτογραφίζουν και πραγματικά η εικόνα που μου ήρθε στο νου ήταν τα όρνια
που γυροφέρνουν τα πτώματα στην έρημο.
Μα αν είχαμε ανθρωπιά τίποτα από όλα αυτά δε θα συνεβαινε ούτε ο ξεριζωμός ούτε τίποτα. Ντρέπομαι τόσο πολύ αυτόν τον καιρό....
Μα αν είχαμε ανθρωπιά τίποτα από όλα αυτά δε θα συνεβαινε ούτε ο ξεριζωμός ούτε τίποτα. Ντρέπομαι τόσο πολύ αυτόν τον καιρό....
George Tsimaras the globalization system in action
https://www.youtube.com/watch?v=qqrnLkEFxKw...Δείτε περισσότερα
https://www.youtube.com/watch?v=qqrnLkEFxKw...Δείτε περισσότερα
Gorillaz - Dirty Harry EMI UK (P) 2006 The copyright in this audiovisual recording is…
youtube.com
****
Aris Maragkopoulos Δεν
με κατάλαβες, ίσως δεν ήμουν σαφής. Ιστορία, εξάλλου, είναι και το δικό
μου πεδίο, αιώνες τώρα. Δεν συζητάμε για τις συλλογικές αναπαραστάσεις
γενικώς. Συζητάμε για τη συλλογική φωνή, την πολιτική φωνή που θα
επιβιώσει σε πείσμα των πάντων, διότι δεν έχει άλλη διέξοδο, διότι αυτό είναι, εξ ορισμού το μέλλον της. Δες και αυτό, για να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ: https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10153723488344777&set=a.478511179776.252905.676244776&type=3&theater
Aris Maragkopoulos
ΥΠΟΜΟΝΗ, ΤΗΕRE IS NO ALTERNATIVE.
Τώρα πια το ξέρουμε όλοι. Ο κόσμος που ανέτρεψε την παλιά τάξη πραγμάτων από το 1989 και μετά, ο κόσμος που πέρασε στην εξουσία των κλεπτοκρατών, ο κόσμος που ληστεύεται και σκοτώνεται από κράτη-εγκληματίες πολέμου, ο κόσμος των πληρωμένων πολιτικών, ο κόσμος των συμφωνιών ΤΤΙP, ο τερατώδης σύγχρονος κόσμος της μηδενικής ανοχής στέκεται εχθρικά προς ό,τι συνιστά τον άνθρωπο ως αξιοπρέπεια, ως αξία, ως πολιτισμό.
Το ξέρουμε όλοι. Τα τελευταία οχυρά του Ανθρωπισμού έχουν πέσει και ναι, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι Τhere Is No Alternative. Aλλά υπάρχει η εναλλακτική κατεύθυνση. Περνάει, κάθε μέρα, μέσα από τις χώρες του δυτικού κόσμου κατά κύματα, κατά χείμαρρους, κατά ποτάμια.
Ο κόσμος δεν είναι αυτός που ξέραμε. Ο κόσμος αλλάζει ξανά, όπως άλλαξε μετά τους δύο Παγκόσμιους. Οι νέοι προλετάριοι, οι νέοι υπόδουλοι, οι νέοι υποτελείς, οι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, οι denizens, oι νομάδες, κινούνται, κινούνται, κινούνται ακατάπαυστα, παρά και ενάντια σε φράχτες, θάλασσες, σύνορα, φασισμούς, πολιτικές, πολέμους.
M' αυτόν τον τρόπο, στην πράξη, εδώ και τώρα, χωρίς να το συνειδητοποιούν ακόμα, έστω και με την ακοίμητη κίνησή τους, ελέγχουν δραστικά τον χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες προορισμού τους.
Αυτό δεν το ξέρουμε όλοι, αλλά είναι αλήθεια. Οι πρόσφυγες μετανάστες δουλεύουν για το μέλλον όλων μας, για τα δικαιώματα όλων μας. Με την έννοια ότι σ' αυτές τις χώρες προορισμού τους, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο (η περίπτωση της Ελλάδας), οι κάτοικοί τους κάθε μέρα κινδυνεύουν να χάσουν και το ύστατο δικαίωμα του δυτικού πολιτισμού: το δικαίωμα να έχουν δικαιώματα – γεγονός που τους φέρνει κάθε μέρα και περισσότερο πιο κοντά στην κοίτη του ποταμού με τους μετακινούμενους ανθρώπους χωρίς χαρτιά.
Το ποτάμι προχωράει, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, το ποτάμι μια μέρα θα σαρώσει τον βρώμικο, θλιβερό, κόσμο των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον. Ναι, Τhere Is No Alternative, το μεγάλο μεταναστευτικό ποτάμι θα ανακατευτεί και θα ανακατώσει, θα εμπλακεί και θα εμπλέξει, συνειδήσεις, καταστάσεις, πολιτικές, έθνη-κράτη, τα πάντα. There Is No (other) Alternative, ο κόσμος να χαλάσει. Και ο κόσμος έχει πολύ χαλάσει.
Τώρα πια το ξέρουμε όλοι. Ο κόσμος που ανέτρεψε την παλιά τάξη πραγμάτων από το 1989 και μετά, ο κόσμος που πέρασε στην εξουσία των κλεπτοκρατών, ο κόσμος που ληστεύεται και σκοτώνεται από κράτη-εγκληματίες πολέμου, ο κόσμος των πληρωμένων πολιτικών, ο κόσμος των συμφωνιών ΤΤΙP, ο τερατώδης σύγχρονος κόσμος της μηδενικής ανοχής στέκεται εχθρικά προς ό,τι συνιστά τον άνθρωπο ως αξιοπρέπεια, ως αξία, ως πολιτισμό.
Το ξέρουμε όλοι. Τα τελευταία οχυρά του Ανθρωπισμού έχουν πέσει και ναι, αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι Τhere Is No Alternative. Aλλά υπάρχει η εναλλακτική κατεύθυνση. Περνάει, κάθε μέρα, μέσα από τις χώρες του δυτικού κόσμου κατά κύματα, κατά χείμαρρους, κατά ποτάμια.
Ο κόσμος δεν είναι αυτός που ξέραμε. Ο κόσμος αλλάζει ξανά, όπως άλλαξε μετά τους δύο Παγκόσμιους. Οι νέοι προλετάριοι, οι νέοι υπόδουλοι, οι νέοι υποτελείς, οι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, οι denizens, oι νομάδες, κινούνται, κινούνται, κινούνται ακατάπαυστα, παρά και ενάντια σε φράχτες, θάλασσες, σύνορα, φασισμούς, πολιτικές, πολέμους.
M' αυτόν τον τρόπο, στην πράξη, εδώ και τώρα, χωρίς να το συνειδητοποιούν ακόμα, έστω και με την ακοίμητη κίνησή τους, ελέγχουν δραστικά τον χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες προορισμού τους.
Αυτό δεν το ξέρουμε όλοι, αλλά είναι αλήθεια. Οι πρόσφυγες μετανάστες δουλεύουν για το μέλλον όλων μας, για τα δικαιώματα όλων μας. Με την έννοια ότι σ' αυτές τις χώρες προορισμού τους, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο (η περίπτωση της Ελλάδας), οι κάτοικοί τους κάθε μέρα κινδυνεύουν να χάσουν και το ύστατο δικαίωμα του δυτικού πολιτισμού: το δικαίωμα να έχουν δικαιώματα – γεγονός που τους φέρνει κάθε μέρα και περισσότερο πιο κοντά στην κοίτη του ποταμού με τους μετακινούμενους ανθρώπους χωρίς χαρτιά.
Το ποτάμι προχωράει, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, το ποτάμι μια μέρα θα σαρώσει τον βρώμικο, θλιβερό, κόσμο των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον. Ναι, Τhere Is No Alternative, το μεγάλο μεταναστευτικό ποτάμι θα ανακατευτεί και θα ανακατώσει, θα εμπλακεί και θα εμπλέξει, συνειδήσεις, καταστάσεις, πολιτικές, έθνη-κράτη, τα πάντα. There Is No (other) Alternative, ο κόσμος να χαλάσει. Και ο κόσμος έχει πολύ χαλάσει.
1 σχόλιο:
Πόσες αλήθειες μπορεί να κρύβει αυτή η κλεμμένη ανάρτηση; Αμέτρητες, φαντάζομαι!
Δημοσίευση σχολίου