Η
ιστορία των περιπτέρων στο Βόλο ξεδιπλώνεται μέσα από τα λόγια της κ.
Λίτσας Κόγια, χήρας του Κωνσταντίνου Κόγια, με το παραδοσιακό περίπτερο
στην παραλία του Βόλου.
«Κάποτε υπήρχαν οι πλανόδιοι με το κασελάκι. Η εξέλιξη των πλανόδιων ήταν τα μικρά περίπτερα που πουλούσαν καπνό. Ηταν μάλιστα τόσο μικρά που ο περιπτεράς κάθονταν απ’ έξω. Σιγά - σιγά αναπτύχθηκαν. Δόθηκαν οι πρώτες άδειες στους αναπήρους πολέμου. Το κράτος τότε δεν είχε να τους δώσει σύνταξη, δεν είχε να τους δώσει λεφτά. Τους έδωσε ένα μικρό περίπτερο για να μπορούν να ζουν. Στην αρχή είχαν μόνο τσιγάρα, μετά κι άλλα προϊόντα. Εφημερίδες, αναψυκτικά, καραμέλες. Ηταν πάντα σε μια γωνιά και ήταν πόλος έλξης. Θα περνούσαν οι άντρες, θα διάβαζαν τους τίτλους των εφημερίδων, θα έστηναν μια μικρή βουλή, θα συζητούσαν πολιτικά, αθλητικά θέματα. Οι γυναίκες θα πήγαιναν να πάρουν ένα περιοδικό, ένα τσιμπιδάκι. Τα παιδιά μαγεύονταν από τα χρώματα του περιπτέρου: το γλειφιτζούρι, το γλυκάκι, όλα αυτά ήταν πόλος έλξης», περιγράφει η κ. Κόγια.
Τα περίπτερα ήταν όμως και ο συνδετικός κρίκος μεταξύ οικογενειών που λόγω μετανάστευσης ζούσαν σε διαφορετικά μέρη.
«Κάποτε δεν υπήρχαν όπως σήμερα σε κάθε σπίτι τα τηλέφωνα. Ο περιπτεράς της γειτονιάς είχε το τηλέφωνο. Από εκεί τηλεφωνούσαν και σε αυτόν τηλεφωνούσαν από μακριά και ζητούσαν τους δικούς τους ανθρώπους. Εβγαινε ο περιπτεράς και φώναζε στη γειτονιά: «Κυρά Μαρία, κυρά Κατίνα, τηλέφωνο». Είχε πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Ακόμη και σήμερα. Το περίπτερο είναι σημείο αναφοράς. Κάθε επισκέπτης της πόλης, στο περίπτερο θα απευθυνθεί για να ζητήσει πληροφορίες για την πόλη, για ένα δρόμο, ένα αξιοθέατο. Δεν θα ανοίξει την πόρτα του μαγαζιού. Θα πάει στη γωνία, στο περίπτερο», συνεχίζει η κ. Κόγια.
Η ίδια αναφέρει ότι πρόκειται για ένα εθνικό σύμβολο και πρέσβη των πόλεων. «Εκεί μπορείς να αντλήσεις πληροφορίες που θέλεις όταν τις θέλεις», λέει και θέτει μία ακόμη παράμετρο: αυτή της ασφάλειας. «Τα φώτα του περιπτέρου είναι φώτα πολιτισμού και προσδίδουν ασφάλεια στη γειτονιά. Κανείς δεν θα πάει να παρανομήσει κοντά στα φώτα του περιπτέρου», υπογραμμίζει με νόημα.
«Κάποτε υπήρχαν οι πλανόδιοι με το κασελάκι. Η εξέλιξη των πλανόδιων ήταν τα μικρά περίπτερα που πουλούσαν καπνό. Ηταν μάλιστα τόσο μικρά που ο περιπτεράς κάθονταν απ’ έξω. Σιγά - σιγά αναπτύχθηκαν. Δόθηκαν οι πρώτες άδειες στους αναπήρους πολέμου. Το κράτος τότε δεν είχε να τους δώσει σύνταξη, δεν είχε να τους δώσει λεφτά. Τους έδωσε ένα μικρό περίπτερο για να μπορούν να ζουν. Στην αρχή είχαν μόνο τσιγάρα, μετά κι άλλα προϊόντα. Εφημερίδες, αναψυκτικά, καραμέλες. Ηταν πάντα σε μια γωνιά και ήταν πόλος έλξης. Θα περνούσαν οι άντρες, θα διάβαζαν τους τίτλους των εφημερίδων, θα έστηναν μια μικρή βουλή, θα συζητούσαν πολιτικά, αθλητικά θέματα. Οι γυναίκες θα πήγαιναν να πάρουν ένα περιοδικό, ένα τσιμπιδάκι. Τα παιδιά μαγεύονταν από τα χρώματα του περιπτέρου: το γλειφιτζούρι, το γλυκάκι, όλα αυτά ήταν πόλος έλξης», περιγράφει η κ. Κόγια.
Τα περίπτερα ήταν όμως και ο συνδετικός κρίκος μεταξύ οικογενειών που λόγω μετανάστευσης ζούσαν σε διαφορετικά μέρη.
«Κάποτε δεν υπήρχαν όπως σήμερα σε κάθε σπίτι τα τηλέφωνα. Ο περιπτεράς της γειτονιάς είχε το τηλέφωνο. Από εκεί τηλεφωνούσαν και σε αυτόν τηλεφωνούσαν από μακριά και ζητούσαν τους δικούς τους ανθρώπους. Εβγαινε ο περιπτεράς και φώναζε στη γειτονιά: «Κυρά Μαρία, κυρά Κατίνα, τηλέφωνο». Είχε πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινωνία. Ακόμη και σήμερα. Το περίπτερο είναι σημείο αναφοράς. Κάθε επισκέπτης της πόλης, στο περίπτερο θα απευθυνθεί για να ζητήσει πληροφορίες για την πόλη, για ένα δρόμο, ένα αξιοθέατο. Δεν θα ανοίξει την πόρτα του μαγαζιού. Θα πάει στη γωνία, στο περίπτερο», συνεχίζει η κ. Κόγια.
Η ίδια αναφέρει ότι πρόκειται για ένα εθνικό σύμβολο και πρέσβη των πόλεων. «Εκεί μπορείς να αντλήσεις πληροφορίες που θέλεις όταν τις θέλεις», λέει και θέτει μία ακόμη παράμετρο: αυτή της ασφάλειας. «Τα φώτα του περιπτέρου είναι φώτα πολιτισμού και προσδίδουν ασφάλεια στη γειτονιά. Κανείς δεν θα πάει να παρανομήσει κοντά στα φώτα του περιπτέρου», υπογραμμίζει με νόημα.
Η ιστορία των περιπτέρων ξεκινά το 1900 - Διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις γειτονιές
taxydromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου