Βαρέθηκα τα σου, ξου, μου, του.
Κυρίως τα "μού".
Τα δικά μου.
*****
Κανόνες
Η νέα σχολική γραμματική συνεχίζει και θεωρεί ορθή την ελαστικότητα του τόνου. Αυτά για αρχή. Εάν το μπορέσουμε θα γράψουμε ειδικότερα πάνω σε αυτό σε προσεχή δημοσίευση.
Πέραν αυτών, όμως, αξίζει να σημειώσουμε ότι η νέα γραμματική επανεπιβεβαιώνει:
α) την τοποθέτηση τόνου αριστερά της αρχικής συλλαβής, εάν αυτή τονίζεται και ταυτόχρονα αρχίζει με κεφαλαίο πχ: «η Άννα και η Όλγα» ή » Άνεμος δυνατός φύσηξε από τα βουνά κλπ» και όχι Αννα, Ολγα κλπ, που διαβάζουμε στις περισσότερες εφημερίδες.
β) την τοποθέτηση τόνου στα ερωτηματικά «τί, πώς, πού», είτε στην περίπτωση άμεσων είτε στην περίπτωση πλάγιων ερωτήσεων: «τί κάνεις;», αλλά και «με ρώτησε, τί κάνω». Ούτε: «τι κάνεις;», ούτε «με ρώτησε, τι κάνω»
γ) τόνος επίσης μπαίνει στους αδύνατους τύπους των αντωνυμιών για να μην μπερδευθούν ως εγκλιτικές. «Η μητέρα μού έστειλε»= Η μητέρα έστειλε σε εμένα», ενώ «Η μητέρα μου έστειλε»= Η δική μου μητέρα έστειλε», ο τόνος είναι απαραίτητος για την διάκριση και δεν έχει εξαφανισθεί, όπως πολλές φορές μας κάνει ο αυτόματος διορθωτής του υπολογιστή μας. Προσωπικά θα προτιμουσα όλες οι περιπτώσεις «εμμέσου αντικειμένου» (καταχρηστικά «δοτικής») να τονίζονταν, δηλαδή όχι μόνο «Ο πατέρας τού έγραψε» (έγραψε σε αυτόν), αλλά πχ και «Γράψε μού, τί κάνεις» (γράψε σε μένα, τί κάνεις).
Με λίγα λόγια μπορεί τόνο να παίρνουν, κατά κύριο λόγο, οι λέξεις με δύο συλλαβές και πάνω, που είναι μικρογράμματες, αλλά το διαζευκτικό ¨ή» δεν είναι η μόνη μονοσύλλαβη λέξη, που δέχεται τόνο.
Τέλος, στα πάθη φωνημάτων βλέπουμε ότι διατηρείται ο χωριστός χαρακτήρας των λέξεων: θα έρθει -> θα ‘ρθει δίνει το παράδειγμα και όχι θάρθει ή θαρθεί.
πηγή
****
Χρόνια είχα να τ' ακούσω αυτό το τραγούδι!
Η μαγκιά ήταν, το χόρευα, προ 19!
Χαλάλι η στεναχώρια, απόψε!
Που ήταν Παρασκευή, κι έγινε Σάββατο!
Έλεος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου