Βία στα σχολεία και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί και γονείς, παρατηρητές.
Βία στους δημόσιους χώρους και οι "αυτόπτες μάρτυρες", παρατηρητές.
Βία κατά του Βαγγέλη Γιακουμάκη, και οι συμφοιτητές, παρατηρητές.
Βία στα γήπεδα και οι παράγοντες, μιμητές.
Βία στους δημόσιους χώρους και οι "αυτόπτες μάρτυρες", παρατηρητές.
Βία κατά του Βαγγέλη Γιακουμάκη, και οι συμφοιτητές, παρατηρητές.
Βία στα γήπεδα και οι παράγοντες, μιμητές.
Ζούμε σε μια κοινωνία αχρείων, εξοικειωμένη με τη βία και το φόνο.
Μέσα στην τελευταία βδομάδα, 3 μοτοσυκλετιστές δολοφονήθηκαν στους δρόμους της Αθήνας και αφέθηκαν να πεθάνουν, ενώ οι δολοφόνοι τους συνέχισαν αδιάφοροι το δρόμο τους.
Εκκλήσεις από την αστυνομία και τις οικογένειες για κάποια μαρτυρία: Ανταπόκριση μηδέν, μέχρι στιγμής.
Αφήνω το κράτος κατά μέρος, και σκέφτομαι:
Ας συνεχίσει η τηλεόραση να δείχνει παιδικά προγράμματα, όπου τα χαριτωμένα κινούμενα σχέδια με όπλα στα χέρια αλληλοσκοτώνονται.
Ας συνεχίσει να δείχνει κινούμενα σχέδια με κουκλίτσες-κατινίτσες που φτιάχνουν τα νύχια τους, χτενίζουν τα μαλλιά τους και γίνονται ή θέλουν να γίνουν "διασημότητες", όνειρο για την πραγματοποίηση του οποίου μπορεί και να σκοτώσουν.
Ας συνεχίσει η τηλεόραση να προβάλει ταινίες με εκπαιδευμένους πληρωμένους δολοφόνους, πρώην στρατιωτικούς, που σκοτώνουν τους πάντες στο πέρασμά τους.
Ας συνεχίσει να προβάλει ταινίες με serial killers, γυναίκες δολοφόνους, διεστραμμένους αντεροβγάλτες, κλπ κλπ, μέχρι όλοι μας πια να θεωρούμε πως η δολοφονία είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Κάτι το απολύτως φυσιολογικό που ο καθένας μπορεί (και πρέπει;) να διαπράττει.
Το αχρείον καλλιεργείται εντέχνως και σαφώς.
Μέσα στην τελευταία βδομάδα, 3 μοτοσυκλετιστές δολοφονήθηκαν στους δρόμους της Αθήνας και αφέθηκαν να πεθάνουν, ενώ οι δολοφόνοι τους συνέχισαν αδιάφοροι το δρόμο τους.
Εκκλήσεις από την αστυνομία και τις οικογένειες για κάποια μαρτυρία: Ανταπόκριση μηδέν, μέχρι στιγμής.
Αφήνω το κράτος κατά μέρος, και σκέφτομαι:
Ας συνεχίσει η τηλεόραση να δείχνει παιδικά προγράμματα, όπου τα χαριτωμένα κινούμενα σχέδια με όπλα στα χέρια αλληλοσκοτώνονται.
Ας συνεχίσει να δείχνει κινούμενα σχέδια με κουκλίτσες-κατινίτσες που φτιάχνουν τα νύχια τους, χτενίζουν τα μαλλιά τους και γίνονται ή θέλουν να γίνουν "διασημότητες", όνειρο για την πραγματοποίηση του οποίου μπορεί και να σκοτώσουν.
Ας συνεχίσει η τηλεόραση να προβάλει ταινίες με εκπαιδευμένους πληρωμένους δολοφόνους, πρώην στρατιωτικούς, που σκοτώνουν τους πάντες στο πέρασμά τους.
Ας συνεχίσει να προβάλει ταινίες με serial killers, γυναίκες δολοφόνους, διεστραμμένους αντεροβγάλτες, κλπ κλπ, μέχρι όλοι μας πια να θεωρούμε πως η δολοφονία είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Κάτι το απολύτως φυσιολογικό που ο καθένας μπορεί (και πρέπει;) να διαπράττει.
Το αχρείον καλλιεργείται εντέχνως και σαφώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου