ΚΟΡΗ γέννας

...Και μπαινόβγαινε ο μάστορας με τα πινέλα του και τις λαδομπογιές του...
Ανοιχτές όλες οι πόρτες, χτυπούσαν απ' τα ρεύματα αέρος... "μπαπ μπουπ", έτρεχα να βάλω εμπόδια, ώς συνήθως, πέτρες θαλάσσης...

Κι οι κουρτίνες ανέμιζαν, χόρευαν στα μάτια μου, μέχρι που πέρασε η ΚΟΡΗ γέννας...
Χαϊδεύει η γέννα, άλλος Αέρας, δεν ήταν αέρας, δεν ήταν όνειρο, ήταν εδώ, κοντά μου...

...Δεν κουνήθηκα απ' την θέση μου, δεν έκανε θόρυβο... αθόρυβο και το "κλικ".

(Μη με σκοτώσεις, αν το δεις, Κόρη! Δικαίωμα μάνας! Ε, μα!)

Κι ύστερα... ζήλεψε η Ελπίδα, η "κοπέλα" μου..., όπως την λέω...