"Κάνε ένα κουράϊ..."
Σ' εκκρεμότητα 4
Είχα κρατήσει αυτή την ανάρτηση (Σ' εκκρεμότητα 4) απ' τις 14/9/15
Είχα υπολογίσει μια ανάρτηση για τα Λαογραφικά των διακοπών μου, να τα έγραφα με λόγια, ίσως έδειχνα και κάποια βιντεάκια.
Δεν πρόλαβα, δεν έχει και πολλή σημασία...
Αυτό με την μάννα, αν και το έχω και σε άλλη στιγμή, θέλω να μείνει.
Είναι που με συγκινεί που την θυμούνται πολλοί.
Δεν το ζήτησε, εκείνοι την θυμούνται...
Πώς να την ξεχάσω εγώ;
Έκανα πως το ξέχασα, μα προχθές στις 20/9/15 που πήγα στο χωριό για να ψηφίσω, μού λέει ο Νίκος:
"Προχθές είχαμε την κουβέντα για την μάνα σου. Ήταν η Τάδε, ο Τάδε, ο Τάδε, η Τάδε, βάλε 5 (το λιγότερο, απ' ότι θυμάμαι, άτομα) κι όλοι είχαν να πουν, τί καλή γυναίκα ήταν!"
Τότε θυμήθηκα πως, επιβάλλεται το βιντεάκι...
Παραξεχάστηκα... η μάννα έχει παράπονα.
Απόψε που θυμήθηκα το "κάνε ένα κουράϊ", είναι ξημερώματα 22 Σεπτέμβρη, 2015.
Εκείνη την μέρα όμως, που μού το είπε για πρώτη φορά ο μπάρμπα Δημήτρης Γάκης, (Μήτσο τον φωνάζουν, αλλά δε θέλω να μπερδευτεί με τον άλλον τον μπάρμπα Μήτσο τον Σαμαρά) την σκεφτόμουνα απ' το πρωί και ήταν στο μυαλό μου -συνέχεια- αυτή η φράση της, (ίσως την είχα και ανάγκη), μέχρι που μετά, το άκουσα απ' το στόμα του!
Ήταν το συγκλονιστικό μου... που τώρα το λέω, ήρθε η στιγμή του!
Είθε, να είναι για Καλό και να κάνουμε κουράγια, όλοι μας, σε κάθε δυσκολία της ζωής!
DSCN7123 Μάννα και Μπάρμπα Δημήτρης Γάκης - "Κάνε ένα κουράϊ..."
Σ' εκκρεμότητα 4
Είχα κρατήσει αυτή την ανάρτηση (Σ' εκκρεμότητα 4) απ' τις 14/9/15
Είχα υπολογίσει μια ανάρτηση για τα Λαογραφικά των διακοπών μου, να τα έγραφα με λόγια, ίσως έδειχνα και κάποια βιντεάκια.
Δεν πρόλαβα, δεν έχει και πολλή σημασία...
Αυτό με την μάννα, αν και το έχω και σε άλλη στιγμή, θέλω να μείνει.
Είναι που με συγκινεί που την θυμούνται πολλοί.
Δεν το ζήτησε, εκείνοι την θυμούνται...
Πώς να την ξεχάσω εγώ;
Έκανα πως το ξέχασα, μα προχθές στις 20/9/15 που πήγα στο χωριό για να ψηφίσω, μού λέει ο Νίκος:
"Προχθές είχαμε την κουβέντα για την μάνα σου. Ήταν η Τάδε, ο Τάδε, ο Τάδε, η Τάδε, βάλε 5 (το λιγότερο, απ' ότι θυμάμαι, άτομα) κι όλοι είχαν να πουν, τί καλή γυναίκα ήταν!"
Τότε θυμήθηκα πως, επιβάλλεται το βιντεάκι...
Παραξεχάστηκα... η μάννα έχει παράπονα.
Απόψε που θυμήθηκα το "κάνε ένα κουράϊ", είναι ξημερώματα 22 Σεπτέμβρη, 2015.
Εκείνη την μέρα όμως, που μού το είπε για πρώτη φορά ο μπάρμπα Δημήτρης Γάκης, (Μήτσο τον φωνάζουν, αλλά δε θέλω να μπερδευτεί με τον άλλον τον μπάρμπα Μήτσο τον Σαμαρά) την σκεφτόμουνα απ' το πρωί και ήταν στο μυαλό μου -συνέχεια- αυτή η φράση της, (ίσως την είχα και ανάγκη), μέχρι που μετά, το άκουσα απ' το στόμα του!
Ήταν το συγκλονιστικό μου... που τώρα το λέω, ήρθε η στιγμή του!
Είθε, να είναι για Καλό και να κάνουμε κουράγια, όλοι μας, σε κάθε δυσκολία της ζωής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου