Τον Καζαντζίδη τον είδα μία φορά στην ζωή μου. Στου Κουμπούρα. Μπήκε ένα βράδυ, ήξερα πως πήγαινε εκεί, φορούσε γούνινο σκούφο. Μου κόπηκαν τα πόδια. Τον πλησίασα. Μου έκανε εντύπωση η φωνή του. Παιδική. Σιγανή. Είχε παραγγείλει κάτι απλό, τύπου όσπρια. Αυτό. Έκατσα στο τραπέζι μου μετά, φοιτητής εγώ τότε με φίλους φοιτητές. Τον κοιτούσα. Ήταν κάτι σαν Θεότητα. Βάζω, απόψε που πέρασαν 14 χρόνια απ' τον θάνατό του ένα απ' τα συγκλονιστικότερα τραγούδια απ' την συνεργασία του με τον Άκη Πάνου. Μίσος: η άλλη όψη της λατρείας. Α, μην ψάχνετε λαϊκό τραγούδι. Τέλειωσε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001.
Θα λυπηθώ που σ έχασα, γιατί σε αγαπούσα Και θα χαρώ που γλίτωσα, αφού δεν μ αγαπάς Θα λυπηθώ που γέλασες, ενώ παραμιλούσα Και θα χαρώ που γύρισες και με παρ...
YOUTUBE.COM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου