Του Προφήτη Ηλία 2

Του Προφήτη Ηλία 2

Του Προφήτη Ηλία 1 είναι ΕΚΕΙ

Σ' αυτή την ανάρτηση θα είμαι πιο σύντομη, γιατί ίσως και η βροχή, να έκανε πολύ υπομονή!
Άλλωστε, ξημερώνει!...
Πάντα να ξημερώνει με το ΚΑΛΟ, για ΟΛΗ την γη και την ανθρωπότητα!

Γυρίζοντας το πρωί, ο άντρας μου, αν και βιαζόμασταν, σταμάτησε με "κέφια"! (Δηλαδή, δίνοντάς μου χρόνο... τον οποίο, φυσικά και δεν εκμεταλλεύτηκα. Είμαι σβέλτη, ξέρω να τρέχω...
Η φλόγα, πάλι τρεμόσβηνε! Πάλι την πρόλαβα!

Η γωνιά μου...
Την πρώτη φορά που πήγα στο εκκλησάκι, δεν υπήρχαν κυκλάμινα. Μόνο στον Άθωνα έβρισκα. Μετά... την β' χρονιά, τσουπ, ένα!
Είχα τρελαθεί, τότε!
Μετά, πιο πολλά, πιο πολλά...!
Φέτος... ήταν άγουρα... Σαν σκεφτικά, λιγάκι, ...

Ο άντρας μου, τα είδε... κι άρχισε να κόβει απ' αυτά. Δεν ήθελα, δεν πρόλαβα να του το πω, τον είδα που βρήκε μεγαλύτερα παραπέρα και μάζευε από κει.

Το προσκυνητάρι αυτό, δεν το βρήκα σε καλή κατάσταση...

Απ' έξω είδα την φλογίτσα που τρεμόσβηνε και τον Χριστό, πιο "έντονο"... από έτσι που εσείς "βλέπετε"...
"Μιλούσε".

Αυτά τα έκοψα εγώ, για το καντηλάκι μου, απ' την γωνιά μου....

Τα μήλα μας! Τα Zagorin που αρχίζει η συγκομιδή κι ο καιρός... την χαλάει!
Άντε, με το ΚΑΛΟ, να φτάσουν καλοπουλημένα στα στομάχια των ανθρώπων, να κάνουν πέρα τους γιατρούς, που έτσι κι αλλιώς, χρυσοπληρώνονται!

Ο άντρας μου μού χάρισε τα κυκλαμινάκια που μάζεψε, σιωπηλός και ευγενέστατος!

Κι ο παππούλης που είχαμε μαζί μας και φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας, μού έδειξε πια ήταν τα ραδίκια, γέμισε μια σακούλα (μας έδωσε και βρασμένα!) ενώ εγώ έλειπα (εκείνος πιστεύει αλλού, δεν τον ενόχλησα, ούτε εγώ, ούτε εκείνος, αλληλοσεβασμός!) είχε πολλά εκεί τριγύρω και μάλιστα... ήταν μεγάλα!
Διάβασα κι ένα άρθρο (ΕΚΕΙ, στο 30 λέει για τα ραδίκια!) για εποχή πείνας που τάϊζε ο Θεός με χόρτα τον κόσμο, ήρθαν κι "έδεσαν"... πολλά απόψε!

Σε Καλό μας!

Βοήθειά μας ο Προφήτης Ηλίας, που το τάμα που μου βγήκε απόψε, θα το μάθετε, μόνο αν ζήσω και γίνει, γιατί, απ' ότι φαντάζομαι, θέλει τον χρόνο του!
Είθε, να γίνει σύντομα!...
Εκείνος, ξέρει!