Κρατάω θέση για κάποιες εξηγήσεις που δεν θέλω να μπερδεύονται μέσα στις αναρτήσεις μου, συν, μια υπενθύμιση, ότι επέστρεψα σ' αυτό το μπλογκ, μόνο για την ύλη Ζαγοράς και Αυγούστου!
Η ζωή τρέχει, τα γεγονότα... πολύ προσωπική η σελίδα, μη με μπερδεύω με ειδήσεις γενικές, κ.λ.π.
Θα την βρω την άκρη, κυρίως το άδειασμα της ύλης, εγκαίρως, ελπίζω!
Η ζωή τρέχει, τα γεγονότα... πολύ προσωπική η σελίδα, μη με μπερδεύω με ειδήσεις γενικές, κ.λ.π.
Θα την βρω την άκρη, κυρίως το άδειασμα της ύλης, εγκαίρως, ελπίζω!
10 σχόλια:
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Θα επανέλθω στην ανάρτηση για διορθώσεις. Ας μη μείνει στα πρόχειρα, έως ότου, μπορέσω!
Άλλωστε, πάντα έχω να συμπληρώσω και το "κάτι" μου!
9/01/2015 9:00 π.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Λαμπρινή, μόλις είδα το σχόλιό σου! Έπαθα! Πρώτη αντίδραση, να μην το δημοσιεύσω...
Θα νομίζουν ότι ψοφάω για δόξες...
Με κάλεσαν δυο φορές, 98, 99 στην γιορτή της μητέρας. Μετά έλεγα "ΟΧΙ", παντού και στην Τιβι.
Δεν έχω εγώ καμιά σχέση με έδρες και παλαμάκια, ούτε με τον χώρο. Κατά λάθος βρέθηκα εκεί. Όλος ο κόσμος γράφει, δε μού λέει, τίποτα!
Σ' ευχαριστώ, πάντως, αλλά, βγες απ' το τρυπάκι, με το ζόρ', ζουρνά, ότι αξίζω κι εγώ, η φιλενάδα σου...
Όχι, το πολύ λιβάνισμα δεν μ' αρέσει, μάλλον, δεν το μπορώ, συνάμα, τόσα χρόνια στην "γύρα", είδα ότι χαλάνε και οι χαραχτήρες, το γνωστό καβάλημα... συν, οι πολλές υπερβολές σε όσους έχουν κύκλο, κύκλους.
Για τον Ατζακά, δεν ήξερα πολλά, έμαθα και μ' άρεσε ο λόγος του στο τελευταίο βιντεάκι. Μόνο που έπρεπε να φύγω (άργησαν πολύ ν' αρχίσουν, είχα και δυο άντρες που με περίμεναν σπίτι) και δεν έμεινα ως το τέλος.
Για κείνο που ντράπηκα ήταν, που δεν ήξερα τον Τσαγκαράδα! Ούτε οι Ζαγοριανοί δεν τον ήξεραν βέβαια... τον έμαθαν κάποιοι, τώρα, θα τον μάθουν!
Άλλο που με τσάτισε, ήταν, που δεν έβλεπα πρόσωπα! Στον Τσαγκαράδα είχα πάει και κάθισα σταυροπόδι, κάτω, δίπλα από μια κολώνα και βιντεοσκοπούσα. Φορούσα, όμως κολάν, είχε και λιγότερους επίσημους...
Αυτή την φορά, με φουστάνι και τόσο κόσμο, δεν θα το έκανα.
Κι αυτό που έκανα, υπεράνω, ήταν. Ενοχλούσα τους πίσω και τους μπροστά.
Γι' αυτό κράτησα φωνές και τοίχο με ίσκιους.
Αγκκκρρρ!
Μα στον θόλο είχε υπερύψωμα! Κανένας δεν σκέφτηκε να είναι εκεί η έδρα!
Αγκκρρρ!
Κανένας δεν έβλεπε πρόσωπα, φαντάζομαι και στον Τσαγκαράδα!
...Έχω γίνει τόσο παράξενη, αλίμονό μου...!
...Στο ξύλο, θα σε φωνάξω να με φωτογραφίσεις...
Ε, μα!
Την αφίσα την έβλεπα, την φωτογράφιζα (έτσι, όπως την άλλη!) νόμιζα πως τραγουδούσε ο άνθρωπος!!!
Πού να το φανταστώ;
Ευτυχώς γράφει και "γράφει" και καλά και χαλάλι του!
Φιλιά, τά 'πα!
Είχα σκοπό να πάω νωρίς για ύπνο, μού πέρασε τώρα. Θα δω.
<3 <3
Μη μού θυμώσεις! Ε;
Το βγάζω κιόλας, δεν κολώνω.
Τα γραφούμενά μου συμφωνούν με τον χαραχτήρα και τις πράξεις μου, οπότε... απλά, μη νομίσουν όσοι δε με ξέρουν, άλλα, γι' αυτό!
9/03/2015 12:24 π.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Υγ. Κι αυτό: Έχω αφήσει εντολή, ούτε και απούσα λιβάνισμα...
Ας πάρουν μια σκούπα, να σκουπίσουν και λίγο παραπέρα απ' το πεζοδρόμιό τους...
Ας μαζέψουν και κανένα ξένο χαρτάκι...
Και άλλα.
Το καλύτερο παλαμάκι για όλους τους Φευγάτους και φευγάτους από κει.
Λατρεύω πατρίδα, αλλά Αν ήξερες πόσο με τσατίζουν μερικοί άνθρωποί της... αγκρρρ, θα έκανες κι εσύ και θα ήθελες να φύγεις μια ώρα νωρίτερα, για να μην πονάς.
Βάλε και μια παύλα.
9/03/2015 12:37 π.μ.
Απ' την εκδήλωση στον Ρήγα:
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
... Λόγω ατυχήματος, ήμουνα όλη μέρα (και την νύχτα) με πάγο. Βογκώντας πήγα, με δυνατά παυσίπονα και θέληση ψυχής! "Θλάση" είπε, ο γνώστης άντρας μου, απ' τις γνώσεις του, απ' τα ποδόσφαιρά του. "Γιατρό" τον φωνάζουν οι φίλοι, κι έχει μείνει ο τίτλος, λόγω ταλέντου και εμπειρίας.
Να είναι καλά, σ' ένα εικοσιτετράωρο πέρασε, έμεινε μόνο, το να βοηθάει το χέρι, να δεξί πόδι, σε κάποιες κινήσεις.
Ας πρόσεχα!
Πήγαμε όμως, έστω και αν προλάβαμε, μόνο τα τραγούδια!
Ο Βασίλης Αγροκώστας, γνωστός απ' το ξεκίνημά του, χρόνια πριν, μοναδικός, έδενε γάντι με τον τόσο Ιερό, όσο και Ιστορικό τόπο, όπως και με τα τραγούδια της Παναγιάς!
Η ορχήστρα Ιωνία, εξαιρετικότατη!
Σεβασμιότατος, επίσημοι του τόπου, συντελεστές και κοινό, έδωσαν πνοή, ζωή κι ελπίδα που τόσο είχαμε όλοι μας, ανάγκη εκεί, στην Ζαγορά, στην μαμά- πατρίδα!
Ευχή ψυχής: "Να ζωντανεύει συχνά ο "Χώρος", Εκεί!"
Τελειώνοντας η συναυλία, φωτογράφησα, άναψα και το καντηλάκι του Άι- Γιάννη που τον ένιωθα παραπονεμένο... τόσο πολύ!
Κανείς δεν είχε σκεφτεί να τα ανάψει... ενώ τα είχα όλα έτοιμα εκεί!
Κράταγε απ' το μεσημέρι, λίγο, πάλι απ' τα χεράκια μου...
Και τα φώτα της εκκλησίας σβηστά, κι η πόρτα... ποτέ δεν τον πέτυχα Ανοιχτό, τον Άι-Γιάννη!
Μέγα παράπονο ζωής!
8/26/2015 9:47 μ.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Φέρνω τα "δικά" μου εδώ, για να μην "χαλάει" η ανάρτηση.
Μέσα ο Ρήγας ... είχε φώτα, αλλά κλειστά παράθυρα...
Πάντα άγρυπνος!
Ορθάνοιχτη όμως, η πόρτα!!!
8/26/2015 9:51 μ.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Ο Άγιος Τριαντάφυλλος είχε σίγουρα χαρεί, αφάνταστα!
(Δεν το έκανα την μεταφορά για να μαζέψω σχόλια! Έχω τόση κούραση σήμερα (βάφω), τελικά, όμως, τα κατάφερα, ολοκλήρωσα το θέμα, εν μέρει!
Εθελόντρια αναμνήσεων είμαι, μόνο, για να μην μπερδεύεστε!...
8/26/2015 9:55 μ.μ.
Απ' του Ρήγα:
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Υ.Γ Περαστικά... :) σόρρυ που δεν στάπα... Δεσταπούλα μου...
8/29/2015 12:10 π.μ.
Συγγνώμη, Λαμπρινή! Μόνο εσύ μπορείς να καταλάβεις γιατί το κάνω!
Η προσωπική μου ζωή και η κρίση μου, δεν μπορεί να μπερδεύεται με την είδηση ή το ενθύμιο, όταν κάποιος ψάχνει στο γκουγκλ.
Μεγαλώσαμε... δεν μάς παίρνει! Ωριμάσαμε. (Το "μάς" και ο πληθυντικός είναι το εγώ με το μέσα μου. Δε σε πιάνει!)
Απ' τα γενέθλια και τα παιδιά στην Αγριά:
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Αν ήμουνα ρεπόρτερ, σίγουρα θα με είχε απολύσει το αφεντικό, εφόσον γύρισα χωρίς αποδείξεις!
Δυο και κακές, θα σκεφτώ, αν θα τις ανεβάσω, όταν θα είμαι ξεκούραστη.
Σημασία έχει, όμως, που γύρισα με αναμνήσεις καλές και κακές.
Οι κακές έχουν να κάνουν με μένα, γιατί δεν ευχαριστήθηκα τους τραγουδιστές και τα τραγούδια, όπως θα ήθελα.
Είχε πάρα πολύ κόσμο. (Καλό για τα παιδιά!)
Στην αρχή δεν βρίσκαμε καρέκλες, τραπέζι, σημείο.
"Αν ήταν, τους άκουγα κι απ' το σπίτι", γκρίνιαξα και βρέθηκε ένα σημείο, κάπως καλύτερο απ' το πρώτο.
Δεν βλέπαμε, δεν ακούγαμε, η παρέα έπιασε την κουβέντα, τ' αυτοκίνητα, ζόρι!
Αγκκρρρρρ!
Τελικά, λίγο πριν φύγουμε, έφυγε μια παρέα και μετακομίσαμε, λίγο πιο μπροστά.
...Ούτε εκεί το 'φχαριστήθηκα. Αν δεν έχω κοντινό και ολόκληρο πλάνο της σκηνής, όχι για την μηχανή, αλλά για μένα, δεν έχει νόημα! (Έχασα και τα καλά γυαλιά... γνωστό!)
Ωστόσο, χάρηκα πολύ που πήγα!
Που με πήγαν! (δηλαδή!)
Ήταν το δώρο μου για τα γενέθλιά μου και ο άντρας μου κοιμήθηκε μόνο δυο ώρες, χθες, κι ακόμα είναι εκτός, για σήμερα!
Χάρηκα που τα παιδιά προχωρούν με την αξία τους και έχουν σταθερούς θαυμαστές!
Τους εύχομαι ολόψυχα "Καλή συνέχεια" και Ανοδική πορεία στην καριέρα τους!
Αυτά, επί της ουσίας, πριν γκρινιάξω!
Μα, δεν έβρεχε!
Γιατί δεν έστησαν την σκηνή έξω;
Απορίες!
Πολλές!
Είχαν και οι άλλοι για μένα.
"Γιατί δεν πήγες στον Στόκα;"
Άντε να εξηγήσεις!
Ψυχή βαθειά!
Περί ορέξεως της κάθε στιγμής της ζωής μου, "κολοκυθόπιττα"!
Ούτε για τον Πάριο δεν θα έπαιρνα τονωτικά για να πάω, αν δεν τους έχανα στο Χορευτό, κι αν δεν ήξερα πως με τούτα και τα άλλα, έληξε το καλοκαιράκι μου, χωρίς, καν, να το καταλάβω!
"Καλή συνέχεια και Καλή Φθινοπωρινή σαιζόν, παιδιά!"
8/30/2015 10:47 μ.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Θα τους δεις, Λαμπρινή μου, στο μέλλον! Ξέρουν τα παιδιά από περιοδείες, ανερχόμενοι είναι, όλα ανθηρά! Καλά να είναι και να είμαστε!
Περί ξεκουράσεως... μάλλον θα προκύψει αναγκαστικά.
Σήμερα, "μη μ' ακουμπάς, μη με φιλάς, πονάει εδώ, πονάει εκεί, πονάει παραπέρα", όπως λέει και το σοφό.
Είδωμεν! Τρία μαστόρια μπαινοβγαίνουν, έχω και κόρη, έχουμε και γάμο φίλης, απ' όλα έχουμε, υγεία να έχωμεν!
<3 <3
Και Καλημέρα!
Τα έχεις στηρίξει τόσο πολύ τα παιδιά, που όταν πας, θα κάνουν ειδικό πρόγραμμα για σένα!
Ο Νίκος έχει αυθεντική δυναμική και ορμή Καλλιτέχνη, ενώνεται και με την ορμή πιο γνωστών και αξίων Καλλιτεχνών στο κοινό, οπότε, όλα καλά, καλύτερα!
Τις πηγές, δεν τις φοβάμαι, μόνο τις φούσκες!
8/31/2015 10:06 π.μ.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Ακριβως.. για τα παιδια που λες..και
ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!!! στην κορη!!!!!
Να σας ζησουν (για τον γαμο...) ΚΑΙ ΣΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ!! <3
8/31/2015 11:28 π.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Ευχαριστώ και στα δικά σου! Εδώ στα Αυγουστιάτικα ακόμα, μετά από ντεπονάκια χιλιαράκια και πάλι, όρθια! Για να δούμε το πρωί!
Βρε, κορίτσι, υπάρχει τρόπος να σβήσω συζητήσεις του κόσμου που ακούγονται στα βιντεάκια;
Έχουν φωνάρες, πανσέληνο, θάλασσα, το ένα, δηλαδή! Το άλλο είχε πλάνο ένα κλαδί! Πολύ προβληματισμένη είμαι!
Για πες καμιά ιδέα! Αν κόψω, που δεν ξέρω, θα χαλάσω τα τραγούδια! Αγκκρρρ!
Φιλιά!
9/01/2015 2:35 π.μ.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Νασαι καλά
στο πικασα δεν βρήκα κανένα σχετικό κουμπί... στο movie maker που έχω επιπλέον, υπάρχει ένα κουμπί με το οποίο μπορείς να σβήσεις τελείως τον ήχο... ή να τον ελαττώσεις... Μετά το αποθηκεύεις... και δεν ακούγεται τίποτε... ή ακούγεται λίγο ο ήχος... αυτά...
μάκια...(Το αγΚρρρρ... πολύ γέλιο! )
9/01/2015 3:17 π.μ.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
αν θες να σβήσεις φωνές.. θα σβήσεις αναγκαστικά και την μουσική με αυτές... ! Δεν ξέρω κάτι άλλο...
9/01/2015 3:19 π.μ.
Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...
Χμ, τώρα, σώθ'κις, Λαμπρινή!
Καλόν Μήνα, κορίτσι, τα λέμε, πήγε 9! Πρέπει να βάλω πατίνια σήμερα!
9/01/2015 9:05 π.μ.
Ξαναδιάβασα τα σχόλια και, καλέ δε φορούσα φουστάνι! Στον Ρήγα, φορούσα! Τα μπέρδεψα!Ψέματα, από κεκτημένη ταχύτητα. Δε θυμόμουνα, κιόλας!
Ντρεπόμουνα, ρε παιδάκι μου! Δεν είμαι φωτογράφα επαγγελματίας!Ενθύμια κρατάω, δεν ξέρω κατά πόσο είναι για μένα ή για τους άλλους... θα το δείξει η ιστορία!
Μ' αρέσει αυτό που έκανα απόψε, κι ας είναι και λάθος!
Κάθε "πράγμα" στην θέση του!
Κυρίως, εγώ!(Με καθόλου δόση εγωισμού, αν υπάρχει σε τέτοιο... Αν δεν υπάρχει, "θα σας φέρουμε και θάλασσα"... που έλεγε κι ένας υποψήφιος, κάποτε!)
Να απαντησω εδω
1ον ιχνηλατες
-ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ Τιποτα
2ον το σχολιο μου-
Καλα εκανες... και το εκρυψες
Θα χαρω πολυ αν γινει αυτο που εγραψα...
Ό,τι κι αν λες...ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΤΗΝ ΔΕΣΤΑΠΑ ΜΟΥ
Καλη επιτυχια.. σε ολους...
Καλημέρα, κορίτσι!
Κανένας, κανέναν!
Μόνο η Μιχαλού!
Το φανέρωσα τελικά, εδώ. Νομίζω. Δεν είμαι και σίγουρη, έτσι που τρέχω.
Περί ορέξεως... τί να σου πω; Καθένας κάνει τα όνειρά του! Πώς μπορώ να σε ξυπνήσω;
Δεν έχω δικαίωμα!
<3 <3
Η ζωή ξέρει καλύτερα!
Όπως κι ο θάνατος!
Φιλιά της, σχόλασα για πρωί!
Χαμός εδώ, και βιάζομαι!
Ήταν στο γιαχού, μη σκάμε!
Τις τιμές πρέπει να τις αντέχουμε, κυρίως δε, να τις αξίζουμε, Λαμπρινή μου!
<3 <3
Ο/Η Paraskevi Lamprini M. άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Βραδιά στη μνήμη του Κώστα Τσαγκαράδα στην Ζαγορά,...":
Τι ωραιο να σε τιμουν στον τοπο σου!!
Ειδα και την αναρτηση σου για τον Γ. Ατζακα... ωραιες εκδηλωσεις αυτες...
Και λεω... τι ωραια να γινοταν παρουσιαση και για την συγγραφεα... Κατερινα Σταματιου Δεσποτη Παπαθεοδωρου...!!! Στην πατριδα της ... την Ζαγορα!!
Τι μεγαλη τιμη!!!
Στο ευχομαθ... και νασαι και ΠΑΡΟΥΣΑ.., εννοειται!!
Και ναμαι απο κοντα... να βγαζω φωτο... και βιντεο...
Ευχαριστώ και συγγνώμη!!! Ξανά! και ξανά!
Δημοσίευση σχολίου