Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Και τ' Άλογά μου θα στα δώσω...

Πέμπτη, 20 Αυγούστου 2015

...Μετά την θάλασσα που μιλώντας της και γραπτώς, άρχισε να μού απαντάει με θυμό...

Μεσημέρι, κι ανεβαίναμε.
(Καμπάνες χτυπούν. Τ' 'Αι-Γιαννιού, Σάββατο, 8:30 πρωί, κι εγώ εδώ, ασπρίζοντας το μέσα της κατοικίας της ζωής μου, σα να μην υπάρχουν άλλες μέρες, εργάσιμες... Ας είναι. Καθένας με τις αμαρτίες μου, αν είναι μεγάλες, αυτές!)


Τα σύννεφα απ' το χωριό, προμήνυαν μεγάλη καιρική αντάρα.
Φωτογράφιζα, ενώ το αυτοκίνητο έτρεχε.


Στην σκέψη ότι εν κινήσει, δεν θα βγει καμιά φωτογραφία μου σωστή, αισθάνομαι τον οδηγό του βουνόπλοου να κόβει ταχύτητα, πριν μια στροφή και να παρκάρει.
Ήξερα καλά το σημείο, από παλιότερες διακοπές.
Σταματούσαμε συχνά, εκεί, τότε που δεν είχαν παρεμβάλλει στη σκηνή της ζωής μας, (στις διακοπές μας) άλλοι άνθρωποι, εξίσου αγαπημένοι, μεν, με τους παλιότερα γνωστούς, αλλά χωρίς να είναι καλεσμένοι σε τούτη την θεατρική παράσταση, δε!
...Χωρούσαμε, τους δεχθήκαμε, μα πιεστήκαμε πολύ, δε, κυρίως εγώ που η ζωή με εξελλίσει πολύ, σε άνθρωπο της μοναχικότητας...
...Είχαμε χρόνο, τότε, νομίζαμε, μέχρι που αυτός άρχισε να μας θυμίζει πως τρέχει.
...Την ταχύτητά του την καταλαβαίνω περισσότερο εγώ, δεν είναι κι ότι καλύτερο, φυσικά!
Όπως και να έχει, ο πρωταγωνιστής, ο οδηγός και άντρας της ζωής μου, σταμάτησε, ξέροντας πως θα κατέβω με μεγάλη χαρά και λαχτάρα, τρέχοντας!

...Έτρεξα στα δυο άλογα, στα πρώτα πλάνα των φυσικών ορατοτήτων των ματιών μου.
Τα Άλογά μου, ολόκληρα!
Άλλες μέρες, λόγω ταχύτητας, έβλεπα μόνο ουρές, πόδια, κεφάλια, πολύχρωμα, αναλόγως ποιο έβοσκε κοντά στον δρόμο.


Ενώ εκείνα με κοίταζαν σκεφτικά, οι σκεπασμένες μπάλες με το σανό, με έσφιξαν.
Είναι ένα νέο "σημάδι" που μού προέκυψε εδώ και μήνες  και θέλοντας και μη, το παρατηρώ.
Σε απίθανα σημεία και χρόνους, περνάνε μπροστά μου αγροτικά, φορτηγά, γεμάτα μπάλες σανό.





Σκεφτόμουνα και φωτογράφιζα. Όσα ποιο πολλά τα γρήγορα "κλικ", τόσες περισσότερες και οι πιθανότητες, κάποιες φωτογραφίες να βγουν σωστές!
Έτσι πάει, αλλιώς, θα ήταν μόνο μία σε κάθε θέμα, κι αυτή καλλιτεχνική, αφού συμφωνούσε η εξωτερική ματιά με πολλά άλλα.

...
(Οι καμπάνες ξαναχτύπησαν νωρίτερα, αλλά λόγω μάστορα, δεν έγραφα εκείνη την στιγμή. Τώρα, "κιχ"! Ώρα 9:19)

...Και κάπου ΕΚΕΙ, ακούω ένα δυνατό και τρομαχτικό χλιμίντρισμα Αλόγου!
Έμεινα! Ούτε απ' τον Ουρανό να έρχονταν!
...Ψηλά κοίταξα και μετά, ενώ η  Αλογίσια κραυγή συνεχιζόταν, οδηγήθηκα κοντά του.

Τί περιγράφεις, Κατερίνα;
Θα πάει μεσημέρι!
Έχεις υλικό, δείξ' το, χωρίς περισσότερα λόγια.


..........................






Βίντεο 1




Βίντεο 2








... Το αυτοκίνητο ξεκ
(Ρολόι Αγίου Νεκταρίου. Η ώρα είπε είναι 9:30)

ξεκίνησε, δεν άργησα.
"Ευχαριστώωωωω, άντρα μου! Όμως, γιατί τώρα;"
"Γιατί τώρα έπρεπε."

*****

"Γιατί Κατερίνα, ενώ σκόπευες να κάνεις άλλα, ανέβασες αυτή την ανάρτηση σήμερα;"
Γιατί η Λαμπρινή με συγκίνησε πρωί - πρωί, κι αυτά μου τα Άλογα, "κάτι" 'θέλαν να της πουν.  "Τι;", δεν ξέρω!
Ίσως, ότι έρχεται κίνδυνος, να φροντίσει εγκαίρως για σανό...
Είχε τόσα άλογα η ανάρτησή της, το καινούργιο της δώρο!...
Το ΑΛΟΓΟ το έχω για ΆΓΙΟ, στον ύπνο και στο ξύπνιο.
Κυρίως στο ξύπνιο!

Ξέρω να γράφω και σωστά. Ξέρω να ψάξω κειμενογράφο, ξέρω να μπαλώσω, να διορθώσω, μπορώ και καλύτερα, ξέρω όμως καλά, πως δεν κρίνεται απ' την "ομορφιά" και τα "σωστά", η αλήθεια ενός βιαστικού κειμένου.
Ότι διορθώνεται μπορεί να περιμένει.

Υγ. Ώρα 9;49 που ολοκληρώνεται, (πες!), αυτή η ανάρτηση και οι καμπάνες σίγησαν, απίστευτο!
(Δώσε μου χρόνο, Λαμπρινή, να σ' ευχαριστήσω κάποτε, σωστά!)

14 σχόλια:

Κυκλαμίνα είπε...

Ap;isteyto!
Επόμενο, μετά το δικό μου βίντεο, αυτό: ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ-ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

κι οι καμπάνες της γειτονιάς, χτυπούν όλες μαζί!

https://www.youtube.com/watch?v=gZ6vCm1dezk

Άλλη στιγμή, άλλη θα το δω!

Λαμπρινή μου, με συγχωρείς!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

... την ωρα που ανοιξα το κινητο
Ειδες τα σχολια μου
Την ωρα που το ξανανοιξα
Ειδα το σχολιο σου...

Δεν ξερω απο σημαδια..

Ξερω οτι και σημερα ΕΠΡΕΠΕ να ευχηθω...
Ευχηθηκα στις 25 απο βιασυνη - κι ευκαιρια για να σου μιλησω μετα τοσων ημερων σιωπης , λογω διακοπων, - ευχομαι και σημερα... για να σου ΞΑΝΑμιλησω... ως φιλη... Στο θεμα μας:
Χρονια πολλα
Γεματα ευτυχια
Με πολλες επιτυχιες
Γεματα γαληνη ειρηνη
Σοφια Αγαπη Πιστη

Η Παναγια Μαζυ σου... κι ο Αη Γιαννης!!!
Ο,τι καλο ευχεσαι... να γινεται!!
Υ.Γ. Το συγγνωμη δεν χωραει στην φιλια..=Δεν χρειαζεται

Κυκλαμίνα είπε...

Οι πολλές συμπτώσεις, κάνουν τα σημάδια, που λέω εγώ, Λαμπρινή μου!
Φιλάκια, σ' ευχαριστώ, για πολλοστή φορά και με την ίδια φορά, εύχομαι και για τα καλύτερα στην ζωή σου!
Να είσαι καλά!
<3 <3

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Μεγάλη μου τιμή που με έχεις εδώ...
Εσύ που είσαι καλή φίλη ( τι καλύτερο από αυτό...)
μα κι άνθρωπος των γραμμάτων (με τόσο συγγραφικό έργο) ...
και δημοσιογράφος, όπως ανέφερε κοινή μας φίλη...

Χίλια ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!
Χίλιες ευχές να δώσω κι εγώ.. ξανά και ξανά...
<3

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Υ.Γ. Μόλις είδα και το βίντεο... Μιλάς στο άλογο..!!! πόσο καιρό έχω να ακούσω την φωνή σου!!...
αρσενικό...και υπέροχο!!!

Paraskevi Lamprini M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Paraskevi Lamprini M. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Paraskevi Lamprini M. είπε...

Εδω ταιριαζει καλυτερα...
Τελειωσα την αναρτηση για τον ΠΑΤΕΡΑ στον Λαμπρο...
Μετα απο ποσες μερες(που την ειχα αρχισει... ) μηνες..;; χρονια;; (δεν θυμαμαι)..
. και ωρες (για τωρα, οι ωρες, μια που αποφασισα να την ολοκληρωσω...τωρα!!)
Ευχαριστω παρα πολυ!!! μια που εσυ εισαι η αφορμη...
Μια ακομα αφορμη που μου εδωσες... μετα τα αδελφια (που ειναι πρωτα σε θεαση...)

Δεν εχεις χρονο σιγουρα... αλλα χαρηκα τοσο που τελειωσε... που ειπα να σου το πω!!!
<3

Κυκλαμίνα είπε...

A!
Δεν πάω, ακόμα, δεν πάω!
Μόλις απόκτησα λίγες δυνάμεις να σηκωθώ απ' τον καναπέ, να μαγειρέψω, μη με "λυγίσεις", τώρα!
Απίστευτη είσαι!
... δεν πάω, δεν πάω, ακόμα!
Το σχόλιο και με τσάκισε, ήδη.
Καλά που άργησα να το δω, αλλιώς, δεν θα προλάβαινα ανάρτηση Γιώτας!
Λαμπρινή... δεν ξέρω τελικά, αν θέλεις φιλιά ή σκότωμα!
θα με στείλεις φυλακή;
Νοσοκομείο;
Κατά που;
Μην το κρύψεις!
Μόλις μαζέψω εσωτερικές δυνάμεις... θα το δω!

Κι ύστερα σε "σκοτώνω"!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Το περιμενα αυτο...
Αρκετα τραγουδια ειναι λυπητερα, γι αυτο ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ τωρα, που τρεχεις.
Ελεγα να το αφησω για αργοτερα..., ΑΛΛΑ, ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ ποτε εχεις χρονο ή οχι..., οποτε εσυ αποφασιζεις ΠΟΤΕ θα το δεις...!!

Περαστικα!!!
Μακια και παλι στην κορη...
Πες της οτι την αγαπω
Οτι εχω δει παραστασεις κι αλλες... ( και τοχα ξεχασει και της ελεγα αλλα...)
Και να μου την φιλησεις... λαι στα δυο μαγουλα...
Μακια <3 <3

Κυκλαμίνα είπε...

Σε ευχαριστώ, γενικώς! Και στα δικά σου, σε χαρές σου! Τα λέμε σε δικό μου χρόνο, όκευ;
Ήταν σε μπάτσελορ, εκτός Βόλου, τώρα την περιμένω, πάλι, με το Καλό!
<3 <3
Το διαισθάνεται.
Ξέρει ότι την αγαπάς!

Κυκλαμίνα είπε...

Πολυσυλλεκτική ανάρτηση, Λαμπρινή, Εύγε σου!
Θα την δω, με δόσεις... Ξέρεις!

Ευτυχώς, στην μικρή διαφορά "πεθερός", ξυστό το μάτωμα πληγής, στην πρώτη βιαστική δόση!
Τα λέμε!
<3 <3