"Φρέσκα" απ' τις γλάστρες Βόλου

...Μόλις!
Είπα να ρίξω λίγο νεράκι με μπουκάλια, να μην βρέξω τα εργαλεία "ζωγραφικής", για ν' αντέξουν, ως που...
Πρώτα είδα τα νέα βλαστάρια στην γλάστρα του Αγίου Εφραίμ...
Συγκινήθηκα...
Κάτι ρόζιασε στο μάτι μου, ίσως ήταν σκουπιδάκι που ξέμεινε απ' το βραδινό "ξεσκόνισμα" αγαπημένης - ούτως ή άλλως, γειτόνισσας, ίσως και η ιδέα μου...

...Τελικά, ήταν κυκλάμινο που αν και νεογέννητο, "μην χάνεις την ελπίδα σου", φώναζε!

Μόλις, πριν λίγο!

"Πάμε μπογιατζή μου! Θα βοηθήσω κι εγώ σήμερα! Έχω Ανώτερες Δυνάμεις! Άχρηστες οι σωματικές! Βόηθα με, σε παρακαλώ, Καλλιτέχνη μου, να ζωγραφίσουμε το σπίτι μου!... Κι άλλο! Κι αυτό, κι αυτό, κι ας μην το συμφωνήσαμε... Θα βοηθήσω κι εγώ. Μπορώ. Σ' ευχαριστώ που με βοηθάς, καλέ μου!"

Χαμογέλασε ο Καλλιτέχνης. Βάφει.
Καθυστερώ.
Μουσική δυνατή, να μην κολλάει το μυαλό στα μίζερα, στα μικρά, σε κείνα που τσακίζουν οι γλώσσες, όταν δεν σκέφτονται σε ποιον απευθύνονται.

Υγ. 11:05
Το "μόλις" ήταν πριν μισή ώρα. Μέχρι ν' ανέβουν οι φωτογραφίες και να διαπιστώσω πως κόπηκε το νερό!!!
Άρα...!
Έχουμε και σε μπουκάλια, ευτυχώς!
Από πρόληψη, σταθερά.
Απλά, αλλάζει το πρόγραμμα.
Υπάρχουν άλλωστε, τόσες άλλες στεγνές δουλειές που δεν χρειάζεται νερό.
Προσαρμογή και υπομονή, σταθερά.