Είμαι από χωριό, είμαι στο χωριό.
Δεν έχω τηλεόραση, δεν έχω ίντερνετ, δεν πιάνω σήμα στο κινητό, ψυχή βαθειά!
"Γιώτα, Χρόνια Πολλά", σε σένα και στον μικρό! Δεν τα κατάφερα εγκαίρως!
Όταν γυρίσω, μαζεμένα!
Λαμπρινή, φιλιά!
Φίλοι, περαστικοί, καλά να περνάτε!
Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι!
13 σχόλια:
Αν δεν μου το έλεγε η Λαμπρινή! πάλι ΔΕΝ θα τοεύρισκα!!!
Κατερίνα μου! Ανοίγεσαι σαν τον "αστερία" της θάλασσας... κι όλο δε χάνω...ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΏ, ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΈΝΗ.....
φΙΛΙΆ ΣΕ ΌΛΟΥς, ΑΓΡΟΤΙΣΣΆ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!
η ΠΑΝΑΓΙΑ
ΜΑΖΊ ΣΑς.
Ευχαριστώ,
Υιώτα
ΑΝΤΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
Επέστρεψα βραδάκι, πριν λίγο καλοδυώθηκα, μόνο ένα παρόν, απόψε, ΤΕΖΑ!
ΟΧΙ, άλλες δουλειές, ΤΕΛΟΣ!(για σήμερα!)
Γιώτα, η Λαμπρινή σώζει καταστάσεις, μια ζωή!
Σας σκεφτόμουνα και τις δυο και τις οικογένειές σας, μα δεν έχω σε απόδειξη...
Όποιος θέλει με πιστεύει, πια!
Λες και είχα πάει σε άλλον πλανήτη!
Επέστρεψα...
Να είμαστε καλά, να επιστρέφουμε!
Γιώτα, παρέλαβα Παρασκευή, σ' ευχαριστώ, Καλοτάξιδο!!!
Ήθελα να τηλεφωνήσω, αύριο...
Μα τόσα εμπόδια, απίστευτο!
Ειδικά τις τελευταίες μέρες, φουρτούνα, βροχές, πλημμύρα, γκρίνια, γκαντεμιά, κούραση και άγχος στο χωριό, δε ξανάγινε!
Τα λέμε, όσα προλάβουμε, μη πάει Χριστούγεννα!
Να ενημερωθώ και λίγο, όσο γίνεται!
Πάμε και για εκλογές, λέει!
Έχει τόσες Κυριακές ο χρόνος, άλλωστε!
Φιλιά και στις δυο, κι ας είναι αόρατη η Λαμπρινή! Υπάρχουν κι αυτές οι αγάπες!
1oν χρόνια πολλά και καλά!!!! Δεν γίνεται να περιμένω ως τις 29.. οπότε... τι θυμήθηκα... ένα τραγουδάκι: να ζήσεις Κατερινούλα, και χρόνια πολλά μεγάλη να γίνεις με άσπρα μαλλιά... !!! Παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως, και όλοι να λένε να ΜΙΑ σοφός!!!!!
Χρόνια πολλά, χρόνια ανθηρά χρόνια ευτυχισμένα... Πολύχρονη και γελαστή πάντα ...με υγεία.. Να σε χαίρονται... να τους χαίρεσαι.... και...
Το τραγουδάκι εδώ, των γενεθλίων: http://musicpicturesartetc.blogspot.gr/2015/08/2582012-happy-birthday-catherine.html
και εδώ.. ένα νεώτερο δώρο... οι βαρκούλες με το όνομά σου, εδώ: http://musicpicturesartetc.blogspot.gr/2015/08/my-immortal-arwen.html
Τα προγραμμάτισα για τώρα... στο μπλογκ ... 12 και... για να μην περιμένω...
Και...
2ον... Ευχαριστώ που με θυμήθηκες "Λαμπρινή, φιλιά!". Κι εγώ ανταποδίδω... μάκια καλή μου...
και τέλος...
3ον... καλόν Χειμώνα... ναστε καλά... να ξαναπάτε...να ξεκουραστείς κι εσύ, κάπως καλύτερα!!!! Και να ξανανασάνεις ΧΩΡΙΟ..και ΠΑΤΡΙΔΑ...
και... 4ον... αν ξέχασα κάτι..νάμαστε καλά... να στο γράψω κάποια άλλη στιγμή...
με αγάπη...
Λαμπρινή...
<3
Υ.Γ. ΔΕΝ ΒΙΑΖΟΜΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΈΔΩΣΑ... !!! (ΤΑ ΔΩΡΑ...)... <3
Ρε, πιδάκι μ'! Είμι κι απού χουριό! Πότε έγραψες; Γιατί δεν τα είδα; Εγώ είπα, το κορίτσι είναι διακοπές, ας μην το παιδεύω να παιδεύεται με το κινητό!
Τώρα...!
Κάτσε να σού τα πω με την σειρά! Να φύγει το σχόλιο, για να περιμένεις τα παρακάτω και μετά να δω... (Τι θα δω, πάλι; Αντέχω, λες;)
Με την σειρά, γιατί, πολλές οι κωλοτούμπες! Όχι από πρόθεση, όμως!
Ευχαριστώ!Άρχισαν πάλι τα Κατερίνεια, τα τετραήμερα... Η ταυτότητα, τα λάθη της και τα καμπανάκια... Πάνε τα 55! παρά κάτι, γριά!
Γυρίσαμε νωρίτερα από εσάς... (16 Αυγούστου)... δεν σχολίασα γιατί ήδη είχα κάνει 2 σχόλια πρωτύτερα και περίμενα την γιορτή σου για να σχολιάσω εδώ... να τάχεις όλα μαζύ)
τώρα με το κινητό έχω συνηθίσει... όλα καλά... σερφάρω στα φεις με άνεση, και στα μπλογκ με λιγότερη ευκολία, αλλά γράφω κάτι, αν θέλω να κρατήσω σημειώσεις..
μιας που ρώτησες όλα αυτά... και...
είσαι μία κούκλα!!! νάταν κι άλλες έτσι!!!!
Με υγεία, καλή μου..με υγεία!!! <3
Εκείνο το βράδυ, τρέχαμε στο Καράβωμα να στείλουμε φαγητά στον γιο, με έναν συγγενή που θα έφευγε από Μακρυράχη. Ήταν να κατέβω Δευτέρα, δεν έκατσε. Είχα πάθει στέρηση ενημέρωσης, δεν άντεχα άλλο. Ούτε τηλεόραση, ούτε ίντερνετ. Παλάβωσα. Μόνο μια τοπική εφημερίδα, τι να μού φτάσει;
Παντού ελεύθερο ίντερνετ, αν είχα δικό μου λάπ, όμως! Το δικό μου σαράβαλο, μόνο με καλώδιο, έτσι, έκανα υπομονή, για να μην υποχρεωθώ πουθενά. Εκείνο τ' απόγευμα ρώτησα στην καφετέρια Υλίεν, είναι και γνωστά τα παιδιά, μού είπαν, να πάω, όποτε θέλω... και θα με καλωδύωναν με τον δικό τους, εκεί, δίπλα απ' τον πάγκο.
Αφού στείλαμε τα φαγητά, πήγα, δεν άντεξα!
Τραβούσα και τον άντρα μου!
Τι να δω; Τι να μάθω και τί να γράψω σε ένα τέταρτο; Κοίταζε και στραβά ο άντρας μου, να δει: "τι μαλ... γράφω!"
Πάλι, καλά, να λες!
Σήμερα, ρώτησα την Γιώτα, πως λένε την μαμά σου!
Τα 56, θα φέρουν και Αλτσχάιμερ!
Φεύγοντας εκείνο το βράδυ, την σκεφτόμουνα.
Γιόρταζε, δεν γιόρταζε;
Την λένε Μαρία, δεν την λένε;
Πώς την λένε!
Έγραψα φιλάκια, άραγε ή δεν έγραψα;
Σήμερα είδα, δεν έγραψα φιλάκια!
Τί να διορθώσω, μετά;
Άμα το σύμπαν συνωμοτεί να στραβώσει, θα στραβώσει!
Σ' χώρα με!
Την σκέφτομαι καθημερινά, όπως κι εσένα, λόγω και των δώρων σου...
Να μού την φιλήσεις, να είναι γερή και Χρόνια της Πολλά και Καλά, όπως κι αν την λένε!
Επίσης, δεν λειτούργησα εκείνο το βράδυ και δεν έγραψα Χρόνια Πολλά, ούτε σε όσους γιόρταζαν και σε όλον τον κόσμο!
Δυο λέξεις ήταν!
Δεν με κυνηγούσε κανένας, εγώ όμως, δεν ένιωθα καλά και φύγαμε. Είδα την εξάρτηση κατάφατσα και ντράπηκα για λογαριασμό μου.
Ήμασταν διακοπές, όχι και δίπλα στον πάγκο, έλεος, γέροι άνθρωποι!
Α! Όσο για την ενημέρωση, είχαμε ράδιο, αλλά έλεγε επί 24ωρου βάσεως για τον ΠΑΟΚ!
Παόκιασα!
Όποιον κι αν ρώταγα: "Τι λέει η τηλεόραση;","τίποτα, τα ίδια!" μού έλεγαν!
Όλοι στον κόσμο μας, μέχρι που μετρούσα μέρες, να γυρίσω!
Και που γύρισα, μη νομίζεις πως πρόλαβα να μάθω πολλά!
Όπως λένε και στο χωριό: "Ότι και να γίνει, αργά ή γρήγορα, θα μαθευτεί!"
Τρέχα, γύρευε!
Ήθελε μάστορα η κεραία, αποδικωποιητές κ.λ.π. μόνο γι' αυτό δεν ξοδεύτηκα για 3 βδομάδες! Του χρόνου! Να είμαστε καλά... βλέπουμε!
Αυτά!
Α! Να μού θυμίσεις να σου πω και για την εφημερίδα του Πλατάνου, που κι αυτή, αν και την είδα, αν και την φωτογράφησα, μη έχοντας τα σωστά γυαλιά (ακόμα, δεν πήγα, αφού έχασα τα άλλα) δεν κατάλαβα ότι ο Μεργιαλής ήρθε πάλι στο Χορευτό!!! Νόμιζα πως ήταν παλιά η αφίσα! μετά το έμαθα, μετά, όταν άδειασα τις κάρτες, το είδα!
Πίσω απ' το βουνό, που λένε!
Στραβό το κλίμα, τό' φαγε κι ο γάιδαρος, εγώ το έπαθα!
Τί να γιορτάσεις, Λαμπρινή;
Υγεία να έχουμε!
"Δεν ξέρω, τίποτα!", λέω, τώρα που μού εύχονται. Ποιά χρόνια; Αγέννητη, σχεδόν!
<3 Πάω να διαβάσω λεπτομερώς το σχόλιό σου. Ήρθε η στιγμή του.
Ευγενία την λένε, μία μέρα προ Χριστουγέννων εορτάζει, Ευχαριστώ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!
Ευγενία!!! Ναι! Δεν θα της ταίριαζε άλλο! Είναι για λίγες αυτό το όνομα!Τώρα εξηγείται πως η μνήμη κράτησε το "κοντά" σε μεγάλη γιορτή!
Να την χαίρεσαι, να είναι γερή κι ευτυχισμένη!
Και συγγνώμη... για το Αλτσχάιμερ... Συμβαίνει χρόνια, ειδικά στα ονόματα, μετά το καφενείο, έπαψα να θυμάμαι ονόματα. Δεν υπάρχει σε χαπάκι θεραπεία, μόνο σε ρεζίλι...
Χαίρομαι για την ιντερνετική σου άνεση! Εμένα το Φέις, δεν με θέλει, δεν το ελέγχω, σήκωσα τα χέρια προ πολλού. Κι εδώ ακόμα, ζορίζομαι, πέρα απ' το ότι, μεγαλώνουν οι οικογενειακές υποχρεώσεις μου, πέρα απ' τα κότσια μου που απαιτείται και ξεκούραση.
Να περνάτε καλά, εκεί στα ψηλά! Εύκολη και γρήγορη επικοινωνία! Ζηλευτή, έτσι κι αλλιώς!
Δεν την γλυτωσες... θα το πω...( πως αλλιως θα κανουμε ρεκόρ σχολιων :-) )
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ... στο φεις... Μου λείπεις .. δηλαδη... για να το πω λιανά...
Μακια
Καλημερα
Καλες δουλειτσες
Υ.Γ. Αααα.. μην το ξεχάσω... " Εξαρτηση.."... καθολου... Ειπαμε μεγαλουργείς στο ίντερνετ... κι επειδή θα το θεωρησεις υπερβολικό... ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ... ομορφα πράγματα!!!!!
Δεσταπούλα μου... μάκια
ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙΣ... στο φεις... Μου λείπεις
Μεγάλες κουβέντες, εμπεριέχουν όμως και αλήθεια και από πλευρά μου. Κι εμένα μού λείπετε, δε βγαίνει ο χρόνος μου, όμως, ούτε οι γνώσεις μου στις απαιτήσεις του.
Δημιουργία είναι η ίδια η ζωή, Λαμπρινή! Όλα τα άλλα ανήκουν σε ανθρώπινες ετικέτες...
Φιλιά και πάνε οι δουλειές! Θα τις κάνει ο μάστορας! Και αυτές!
Δημοσίευση σχολίου