Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

"ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ" - Ποίηση Γιώτας Σπανού - Στρατή




"ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ" - Ποίηση Γιώτας Σπανού - Στρατή

Πρώτη συνάντηση με το νέο βιβλίο της Γιώτας, εκεί στο κύμα του Χορευτού, Ζαγοράς, Πηλίου.

Εκεί που αιωρούνται οι ψυχές και χορεύουν, "αλλιώς"!

"Καλοτάξιδο", Γιώτα!

"Πονάει πολύ", αυτό το βιβλίο. Σκληρές οι αλήθειες... Ντράπηκα, θύμωσα, στεναχωρέθηκα, τόσο πολύ!

... Όταν αναγκάζονται πραγματικά, ανώτεροι πνευματικά άνθρωποι, να πληρώνουν για να κάνουν γνωστό το βιογραφικό τους (23 σελίδες, αντί "ακριβής" και σπάνιας για την εποχή μας, ποίησης), αυτό είναι κατάντια της "κακά στημένης" εποχής μας, κι όχι της Γιώτας ...
Ντράπηκα που είμαι Ελληνίδα και που τολμάω να λέω πως είναι και φίλη μου!...

(Θα τα γράψω άλλη στιγμή, λόγω ελλείψεως χρόνου. Ίσως και στα σχόλια. Ας είναι "μουγκή" η πρώτη παρουσίαση.
"Μιλάει" τόσο η Φύση, άλλωστε!....)

Την Γιώτα Σπανού - Στρατή, θα την βρείτε στο:

astoriani.blogspot.com 

















8 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ!!!!!!!

Τί ομορφιά γνώρισε το βιβλίο μου "Ψυχές Αιωρούμενες" στον αγαπημένο σου τόπο!!!
Είθε να καταφέρουμε να τον επισκευθούμε στο εγγύς μέλλον.

Θα μεταφέρω τις εικόνες σου που με συγκίνησαν στο "Αστοριανή" μου,
να τιμήσουν και αυτόν, τον πέραν του ωκεανού ιστοχώρο.

Η εκτίμηση και η αγάπη σου, ανεκτίμητη!

Να είστε όλοι καλά,

Πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα.

...και αμέτρητα "ευχαριστώ" από τον Δημήτρη

Κυκλαμίνα είπε...

Πέτυχε άγρια ομορφιά, Γιώτα μου! Είχαμε και σε ήρεμη, σα γαλάζια λίμνη, μα πριν φτάσει το βιβλίο! Απ' την προηγούμενη μέρα, είχε αρχίσει να αγριεύει, με μένα... Μ' απαντούσε... Καταλαβαίνει, ξέρεις! Άλλη θάλασσα η δική μας! Έχει ψυχή! Γι' αυτό και στο βιντεάκι έγραψα πρώτα το ΨΥΧΕΣ! Όχι από λάθος, ούτε να παραποιήσω!
Αυτό το βιβλίο έχει την ορμή της θάλασσας, για την επερχόμενη γαλήνη και δικαίωση!
Έτσι μού είπε να σου πω!

Καλοτάξιδο και πάλι, αν και πολλοί θα το πάρουν στραβά. Αν όμως παρακάμψουν εγωισμούς, είμαι σίγουρη πως θα σε καταλάβουν γιατί το έκανες.
(Το μεγάλο βιογραφικό, εννοώ.)

Οι φώτο είναι 79. Έσβησα και κάποιες, ήταν παραπάνω. Τις ανέβαζα χθες, αλλά κόλλησε και πήγε άκυρη η ανάρτηση και ο χρόνος μου.
Γι' αυτό τις έκανα βιντεάκι, για να υπάρχουν. Αν ήμουνα στο Φεις, θα ήταν εύκολο.
Δεν πειράζει, τον χειμώνα, θα βγάλουμε κι άλλες. Είμαι η πρώτη που έκανα μοντέλα τα βιβλία, δεν μπορεί να την κλέψει κανείς, αυτή την πρωτιά!

Πάρε και δώσε και σε μας αξία, (τί να κάνουμε, δοξαζόμαστε κι εμείς! εκτός, αν αλαλήσουμε... πράγμα που δεν μού πάει!), να μάθουν και το Χορευτό μας, εκεί παραπέρα, όσοι δεν το ξέρουν!
Πάω σε β' σχόλιο, για να γράψω την ιστορία του "πώς νοιώσατε;"
Έτσι, για να μείνει, για να μην το κάνω ανάρτηση και σκορπίζομαι.

Κυκλαμίνα είπε...

Φεύγοντας για διακοπές είχα πολλά μπαγκάζια, ως συνήθως. Αυτή την φορά πήραμε μαζί μας και το γατί μας την Ελπίδα (μεγάλος μπελάς), δεν πρόλαβα να πάρω μαζί μου κάποια βιβλία. Ήξερα πως δεν θα προλάβαινα να διαβάσω, τουλάχιστον να τα φωτογράφιζα... μ' αρέσει! Δεν μπορώ να κάθομαι ανάσκελα στην παραλία, ποτέ!

Το βιβλίο σου δεν είχε έρθει, είπα στον γιο μου να κοιτάζει στο γραμματοκιβώτιο συχνά. Τηλεφωνούσα, ρωτούσα, τίποτα! Στην αρχή δεν είχε έρθει, μετά ξέχναγε! Αγκρρρ! Κάποια στιγμή μου είπε: "Ήρθε!"
"Πώς είναι; Τί τίτλο έχει;"
"Δεν το άνοιξα, είναι δικό σου!"
"Στείλ' το, μην το στείλεις, έρχομαι, στείλ' το μ' όποιον βρεις, κ.λ.π."
Τελικά, το έφερε ο ξάδελφος Παρασκευή μεσημέρι.
Όχι, δεν θα τ' ανοίξω! Πρώτη γεύση στην θάλασσα!
Μέχρι να φτάσουμε, αγκρρρ!
Μόλις είδα κύμα, είπα: Αμάν! Δε θα το φωτογραφήσω σήμερα, με τίποτα!
Οι άντρες έπαιζαν με τα κύματα, εγώ ξεροψήθηκα εκεί έξω, καθιστή, να το "επεξεργάζομαι".
Κάποια ποιήματα τα ήξερα, θέλει άλλο χρόνο η ποίηση, έφτασα βιογραφικό.
Αρχίζω να διαβάζω, κατασυγκινήθηκα...
Διάβαζα, διάβαζα, ντε να τελειώσει, είχε και ζόρια, είχε και δόξες, είχε και βραβεία, είχε όμως και κάτι αόρατο, δυνατό, καταστάλαγμα πίκρας που δεν το άντεξα!

Κυκλαμίνα είπε...


Το αγκρρρρ της θάλασσας έδεσε με το δικό μου, παραμιλούσα, απορούσαν οι άντρες με ποιον θύμωσα!
Εξηγούσα...
"Χάλασε το βιβλίο! Σκότωσε τόσα άλλα ποιήματα, για να γράψει το βιογραφικό της, γιατί δεν στάθηκε κανένας άξιος να την ρωτήσει, να μαθει και να μάθουμε, όλα αυτά που έχει να πει! Και αξίζει να τα πει, γιατί είναι αγωνίστρια, πέρα από ταλέντο και διάβασμα!"
Τί εξηγώ;
Ότι κατάλαβαν εκείνοι, ίσως το καταλάβεις κι εσύ!
Γιατί εσύ είσαι η συγγραφέας και δεν μπορείς να καταλάβεις πως "χτύπησε" το βιογραφικό σου σε μένα που είμαι η Χ αναγνώστρια.
Κι αν είσαι ιδιαίτερη Χ, σαν και μένα, δεν σε παίρνει για ψώνιο, που "καταντάς" να απαριθμείς η ίδια τα βραβεία σου και τις θυσίες σου, αλλά ζητιάνα των αξιών σου, από ανάξιους!

Κυκλαμίνα είπε...

Ξέρω ότι έβγαλες λίγα βιβλία. Εύχομαι να τα δώσεις σε ανθρώπους που θα αναγνωρίσουν την πραγματική πνευματική αξία σου.
Το ότι χάρισες και σε μένα, με κάνει πιο υπεύθυνη στην γνωριμία μας.
Για την φιλία μας, δεν θα πω, γιατί είναι αδοκίμαστη στα δύσκολα, είμαστε πολύ μακριά, δεν ξέρεις πολλά για μένα, όπως δεν ήξερα και δεν ξέρω κι εγώ για σένα!
Η εικόνα μας η ιντερνετική, η τηλεφωνική, απέχει πολύ απ' την καθημερινότητα, λέμε ότι αγαπάμε, λέμε ότι είμαστε φίλοι (γενικώς, εύκολα στην εποχή μας και ειδικά εδώ μέσα), αλλά, με βάση την εκτίμηση, τον θαυμασμό για την προσωπικότητά σου, ως Άνθρωπος πρώτα και μετά ώς Πολυτάλαντη, ναι, νιώθω έντονα συναισθήματα για σένα, γι' αυτό και με πόνεσε πολύ αυτό το βιβλίο, αντί να μού δώσει ανέμελη χαρά!
Θεωρώ ότι σε αδικεί, κι αν ήμουνα περισσότερο φίλη σου, δεν θα σε άφηνα να το εκδώσεις έτσι, μισό - μισό!
Το μισό θα το ντελάλιαζα εγώ, τζάμπα, κάθε μέρα, μέχρι να σε μάθουν όλοι και να σε ψάχνουν!
Αυτά!Κι αγκρρρ!
Ξέρουμε τι βρακί φόρεσε η Τάδε κορμάρα και δεν ξέρουμε ποιοι πραγματικά αξιόλογοι άνθρωποι κρατάνε Θερμοπύλες, ακόμα, ακόμα και εκτός Ελλάδος!
Ντροπή μας και φτού μας και κυρίως, φτού μου, που δίστασα παλιότερα να σου ζητήσω συνέντευξη, τότε που άρχισα τα πορτραίτα, φοβούμενη μη με πούνε ψώνιο... από θαμμένα όνειρα δημοσιογραφίας...
Έτσι παραιτούνται οι άνθρωποι, γενικώς... κι είναι κρίμα, γιατί δεν θ' αφήσει τίποτα καθαρό και πραγματικά δικό μας, αυτή η εποχή.
Είναι όλα πατέντα, ίδια καλούπια, από τους ίδιους και ίδιους ανθρώπους.
Δεν ξέρω τι γίνεται εκεί, εκτός Ελλάδος, εδώ πάντως, "κάτι" με κούρασε.

Ξεθύμανα.
Πάντως, είσαι πολύ Καλή και στο βιογραφικό!
Άμα γίνω φίρμα (που δεν θέλω!) θα μού κάνεις ένα;

Φιλάκια, Γιώτα μου!
Μη στεναχωριέσαι καθόλου, όσο κι αν σε τρόμαξα εγώ!
Κύμα ήταν, πέρασε!
Βράχηκα, σ' έβρεξα, δικό μου, πρώτο και τελευταίο το κακό λάλημα, θα έχει τα καλύτερα ταξίδια αυτό το βιβλίο, να μού το θυμηθείς!

Όσο για τον Δημήτρη σου, την κολώνα σου, τα κορίτσια σου και τα εγγόνια σου, Υγεία και Ευτυχία να έχουν, να σε χαίρονται και τα "Θερμά Συγχαρητήρια", ανήκουν σε όλους σας, έτσι κι αλλιώς!
Φιλιά! Πολλά έγραψα, ελπίζω να τα δεχθεί ο μπλόγγερ!

Κυκλαμίνα είπε...

Έκοψα και μοίρασα, δεν γινότανε αλλιώς!

Κυκλαμίνα είπε...

Εδώ
http://astoriani.blogspot.gr/2015/08/blog-post_25.html
η Γιώτα, με είπε "συγγραφέα" και "δημοσιογράφο", ψήλωσα 5 πόντους απόψε!
Φωτογράφα όμως, δεν με είπε!
Παράπονο!

Οι άλλοι στην θάλασσα με είπαν και "φευγάτη", γιατί μίλαγα με το κύμα που μού τα έσβηνε, αλλά, δεν με πείραξε!
Μαζεύω τίτλους, θα βγάλω και καρτούλες... να τις μοιράζω, να γίνω, επιτέλους, κι εγώ, της εποχής!
Της περασμένης, γιατί, πάει! Φεύγει αυτή!

Καληνύχτα μας, θα με βρει άυπνη ο μπογιατζής!
Ξέρω ότι χρωστάω σε φίλους και Ζαγοριανούς υλικό, υπομονή παιδιά, μία είμαι, κι όχι σαρανταποδαρούσα!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

πολλά συγχαρητήρια... για την επιμέλεια του βίντεο...
καλή επιτυχία στην Γιώτα Στρατή!!!!!!!!! Στην Γιώτα μας!!!!!