Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Άλογα και στιγμές




Η πρώτη ανάρτηση που πέτυχα στο Φεις!
Τρέχουν οι Άγιοι (έτσι τα βέπω εγώ τα άλογα), θα δώσουν λύσεις!
Πολύ σκληρή μέρα η Παρασκευή, δεν ξέρω τι επιφυλάσσει το Σάββατο, ως προς την τελευταία βόλτα φίλης... πονάει, οι Άγιοι ξέρουν, μόνο Εκείνοι!

Ένα "πάρε με τηλέφωνο" φίλου, μ' ανησύχησε, μα χάρηκα τελικά, τόσο πολύ! Έγραφε μουσική, έπαιζε κιθάρα, είχε αλλάξει ακόμα και η φωνή του, είναι πολύ καλύτερα, μ' άκουσε, δημιουργεί... για το μέλλον!
Μού θύμισε τόσο τον Νικόλα τον Άσημο, χάθηκα μετά το τηλέφωνο, ν' ακούω τραγούδια του και να βλέπω πόσο πολύ μοιάζουν αυτοί οι δυο!

Δεν έγραφαν γι' αυτόν, ούτε δυο γραμμές!... Μόλις τον δέσανε... κι αφού Έφυγε και μετά, τον έμαθαν όλοι!
Αχ! Βρε ζωή, κακέ άνθρωπε.... πόσο μικρός είσαι!

Τ' όνειρο με την λαχτάρα του και το μήνυμά του, και το ταραγμένο τηλέφωνο, που λόγω ονείρου, έδωσε ψυχραιμία...

Τόσα άλλα, εξ ίσου σημαντικά όλα.
Ότι κι αν προσπερνάς, δεν παύει να είναι εκεί, να στο θυμίζει, είτε είναι καλό, είτε κακό, εύκολα μετατρέπεται απ' την μια στιγμή στην άλλη και σε κάνει να χορεύεις σε διαφορετικούς ρυθμούς, ν' αλλάζεις και διαθέσεις.

Όσο κι αν νομίζουμε ότι ελέγχουμε, ρυθμίζουμε, προγραμματίζουμε, εμποδίζουμε ή ονειρευόμαστε εμείς, οι μικροί άνθρωποι, πράγματα και καταστάσεις, δεν εξαρτάται από μας, απολύτως τίποτα!

Τα μαύρα σύννεφα φέρνουν βροχή, όσο κι αν το παραβλέψεις, θα βρέξει!
Γι' αυτό, πριν βρέξει και βραχώ, ας μην αφήνω "απλώματα" για αύριο, μεθαύριο, όποτε κάτσει, κι όπως κάτσουν οι διαθέσεις μου!

Πάμε, Κατερίνα!
"Τα βάσανα στον κόσμο, δεν ταιριάζουν", έλεγε η μάννα, μαζί με το "καθαρός ουρανός, αστραπές, δεν φοβάται"!"Τώρα, τι κάνω; Αύριο τον κλαίν'!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: