Καλό Ταξίδι, Γιώτα...
Ετών 25.
Δεν σε ήξερα ...και;
Ήσουνα παιδί, γεμάτο όνειρα...
Έχω κι εγώ παιδιά.
Πονάνε πολύ τα παιδιά... απ'τη γέννα τους.
Το ξέρουν αυτό καλά, όσοι έχουν γίνει γονείς.
Πονάνε όλα τα παιδιά, που Έφυγες τόσο γρήγορα κι απότομα...
Δεν είχα λόγια να τα παρηγορήσω.
"Έγινε Αγγελάκι..." ξεστόμισα.
"Ναι! Γέμισε ουρανός αγγελάκια...", πήρα την απάντηση.
Σιωπή.
Δεν είχα κάτι να πω.
Όλοι οι άνθρωποι παρακολουθούμε το Σενάριο της Ζωής, με κομμένη την ανάσα.
Ο Χάρος πρωταγωνιστεί, τελευταία.
...Κι εκείνο τ' όνειρο...το κακό, εξηγήθηκε με τον χειρότερο τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου