[...]Όχι γιατί πρώτη φορά μου δείχνουν ότι με σέβονται.
Όχι γιατί πρώτη φορά μετά από δεκαετίες κάποιος Έλληνας πολιτικός δε βγαίνει στο εξωτερικό με το κόμπλεξ του κατώτερου συγγενή απ’ το χωριό.
Όχι γιατί δε θέλω η ψήφος μου να συμβάλλει στη διαιώνιση των αδικιών, στα βάρη πάντα στους φτωχούς, πάντα στους αδύναμους.
Όχι γιατί τα διαβάσματά μου, οι ποιητές, οι φιλόσοφοι και οι συγγραφείς που με διαμόρφωσαν, με πείθουν να μην φοβάμαι τίποτα όταν υποστηρίζω τα ιδανικά μου.
Όχι γιατί αυτό είναι η αξιοπρέπεια: να διαλέγω εγώ πώς θα παλέψω για τη ζωή μου και πώς εν τέλει θα τη ζήσω.
[...]
Όχι γιατί πρώτη φορά μετά από δεκαετίες κάποιος Έλληνας πολιτικός δε βγαίνει στο εξωτερικό με το κόμπλεξ του κατώτερου συγγενή απ’ το χωριό.
Όχι γιατί δε θέλω η ψήφος μου να συμβάλλει στη διαιώνιση των αδικιών, στα βάρη πάντα στους φτωχούς, πάντα στους αδύναμους.
Όχι γιατί τα διαβάσματά μου, οι ποιητές, οι φιλόσοφοι και οι συγγραφείς που με διαμόρφωσαν, με πείθουν να μην φοβάμαι τίποτα όταν υποστηρίζω τα ιδανικά μου.
Όχι γιατί αυτό είναι η αξιοπρέπεια: να διαλέγω εγώ πώς θα παλέψω για τη ζωή μου και πώς εν τέλει θα τη ζήσω.
[...]
Μου αρέσει! · Σχολιάστε ·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου