Σαμάρια κι Α- λογα!

Σαμάρια και σαγματοποιός, μη τον ξαναχάσω!
Αναγνωρίζει την "τέχνη" του, από μακριά! λέει!
Τον καταλαβαίνω, απόλυτα!

Σταύρος Λυσσαβούδης

Υγ.
Εκεί που ήμουνα στο νεροχύτη ένα βράδυ, μού λέει ο γιος μου:
"Μάνα, θες άλογο;"
Έπαθα!
"Άλογο;"
"Ναι!"
"Πού θα το βάλουμε παιδάκι μου το άλογο;"
"Ξέρω εγώ; Εσύ!"
"Καλά! Πλάκα μού κάνεις βραδιάτικα;"
"Όχι! Είπε ο Χ, είναι έγκυος η αλογίνα του και θα χαρίσει το αλογάκι του!"
"Ποιος το είπε; Σιγά! Σιγά μη το χαρίσει ο Χ! Να μού έλεγες για κανέναν άλλον, να το πιστέψω!" απάντησα, στεναχωρεμένη, βεβαίως!
Μετά, για ώρες, μιλάγαμε για το: "πού θα το βάλουμε το άλογο, αν μας το χαρίσει!"
Ήταν πολύ ωραίο το όνειρο, δεν το συζητώ!
Μέχρι που έψαξα και για σαμάρι, αν κι εγώ θα του έβαζα μόνο σέλα, αν είχα άλογο, αν είχα χώρο, αν ήμουνα νέα, αν είχα πατίνια, κ.λ.π.

Ακριβά όμως τα σαμάρια, όπως και οι σέλες, καθώς και τα όνειρα!