Καλησπέρα!
...Είμαι άνθρωπος που μ' αρέσει να εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι, αν και καταφέρνω το αντίθετο.
Εν ολίγοις, όσο δύσκολα χτίζονται τα "σπίτια" στη ζωή, τόσο εύκολο είναι στο ίντερνετ, ειδικά για μένα, μόλις "γεμίζουν" ή χάνομαι, νιώθω πως δεν "χωράω" και φεύγω.
Όπως όλα τα "σπίτια" μου, έτσι και τούτο, ειδικά τούτο, με κρατάει πολύ! Έχει ρίζες πατρίδας, έχει ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί, αγαπιόμαστε με βάθος, με πόνο, γνωριζόμαστε απ' την "μυρουδιά", κι ας χαθήκαμε τόσα χρόνια, θέλω να μείνω εδώ, νοιώθω καλά, αναπνέω, ζω, ελπίζω, μού δίνει χαρά και θέλω να ξεχειμωνιάσω σ' αυτό το σπίτι!
Αγαπώντας όμως και άλλους φίλους που γνώρισα στη ζωή μου, που τους εκτίμησα για Χ δικούς μου λόγους, τόλμησα να καλέσω και κάποιους εδώ.
Κατευθείαν στην καρδιά μου.
Μ' έχουν συγκινήσει πολύ οι φίλοι που έρχονται ασυζητητί.
Δεν έχω πρόβλημα να εξηγήσω και στους άλλους, ακόμα και σε δημόσιες ερωτήσεις τους.
Δεν κρύβομαι από κανέναν, απλά, δεν μπορώ να κατεβάζω σελίδες και να χάνω φωτογραφίες και αρχεία μου που συχνά χρειάζομαι.
Δε μπορώ να ψάχνω μια ώρα, να βρω έναν πραγματικό φίλο, ή μια είδηση που μ' ενδιαφέρει.
Δεν έχω "κάτι" να πουλήσω, ώστε να μ' ενδειαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις, πράγμα που έκανα στην άλλη σελίδα, χωρίς καν, να το καταλάβω.
Άλλο "βοηθάω" όσο γίνεται τους "φίλους" μου, κι άλλο οι "παραγγελιές" στην εφημερίδα...
Δεν είμαι εφημερίδα.
Άλλο "αναμεταδίδω μια είδηση", επειδή θέλω, κι όταν μπορώ, (έχω χρόνο, μπω, ανάλογα και τα κέφια μου) κι άλλο μού θυμώνουν, αν δεν παπαγαλίσω μια είδηση ή δε γίνω μέλος κάποιας σελίδας.
(Απ' αυτά και απ' τ' άλλα, δεν αναγνωρίζω την παλιά μου σελίδα!)
Άλλο "σ' αγαπώ" γι' αυτό που είσαι, κι άλλο "σ' αγαπώ" (σε χρησιμοποιώ), γι' αυτό που δίνεις.
Άλλο σ' έχω φίλο στη ζωή, αλλά μ' αρέσει να σε "παρακολουθώ" (μ' αρέσει και να σε ελέγχω) και στον αέρα...
Άλλο, είμαστε συγγενείς, κι άλλο ταιριάζουμε στα "κέφια" μας και στα "χόμπυ" μας.
Άλλο Λοζάνη, κι άλλο Κοζάνη, πολλά είπα, ήδη!
"Ευχαριστώ" πολύ και γενική "Συγγνώμη"!
Σβήστε με απ' τις άλλες σελίδες, μη μ' έχετε εις τριπλούν, αν και εκεί θα μείνουν φίλοι "λιγοστοί" που δε θα μπορέσω να ξαναβρώ.
Αυτά.
***
Υγ. Πέμπτης
Χμ, ναι.
Ήταν 9 και 29 εκείνο το βράδυ, τελικά έγραψα αυτό (πάλι μεγάλο ήταν!) και άλλα που θα συμπληρώνω στα σχόλια, γι' αυτό και Μ' άφησα να σχολιάζω ώς μέλος, για να συμπληρώνω και για να μην ξαναεπεμβαίνω στις παλιές μου αναρτήσεις, ούτε και να μένουν όλες "πρόχειρες".
...Είμαι άνθρωπος που μ' αρέσει να εξηγούμαι, για να μην παρεξηγούμαι, αν και καταφέρνω το αντίθετο.
Εν ολίγοις, όσο δύσκολα χτίζονται τα "σπίτια" στη ζωή, τόσο εύκολο είναι στο ίντερνετ, ειδικά για μένα, μόλις "γεμίζουν" ή χάνομαι, νιώθω πως δεν "χωράω" και φεύγω.
Όπως όλα τα "σπίτια" μου, έτσι και τούτο, ειδικά τούτο, με κρατάει πολύ! Έχει ρίζες πατρίδας, έχει ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί, αγαπιόμαστε με βάθος, με πόνο, γνωριζόμαστε απ' την "μυρουδιά", κι ας χαθήκαμε τόσα χρόνια, θέλω να μείνω εδώ, νοιώθω καλά, αναπνέω, ζω, ελπίζω, μού δίνει χαρά και θέλω να ξεχειμωνιάσω σ' αυτό το σπίτι!
Αγαπώντας όμως και άλλους φίλους που γνώρισα στη ζωή μου, που τους εκτίμησα για Χ δικούς μου λόγους, τόλμησα να καλέσω και κάποιους εδώ.
Κατευθείαν στην καρδιά μου.
Μ' έχουν συγκινήσει πολύ οι φίλοι που έρχονται ασυζητητί.
Δεν έχω πρόβλημα να εξηγήσω και στους άλλους, ακόμα και σε δημόσιες ερωτήσεις τους.
Δεν κρύβομαι από κανέναν, απλά, δεν μπορώ να κατεβάζω σελίδες και να χάνω φωτογραφίες και αρχεία μου που συχνά χρειάζομαι.
Δε μπορώ να ψάχνω μια ώρα, να βρω έναν πραγματικό φίλο, ή μια είδηση που μ' ενδιαφέρει.
Δεν έχω "κάτι" να πουλήσω, ώστε να μ' ενδειαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις, πράγμα που έκανα στην άλλη σελίδα, χωρίς καν, να το καταλάβω.
Άλλο "βοηθάω" όσο γίνεται τους "φίλους" μου, κι άλλο οι "παραγγελιές" στην εφημερίδα...
Δεν είμαι εφημερίδα.
Άλλο "αναμεταδίδω μια είδηση", επειδή θέλω, κι όταν μπορώ, (έχω χρόνο, μπω, ανάλογα και τα κέφια μου) κι άλλο μού θυμώνουν, αν δεν παπαγαλίσω μια είδηση ή δε γίνω μέλος κάποιας σελίδας.
(Απ' αυτά και απ' τ' άλλα, δεν αναγνωρίζω την παλιά μου σελίδα!)
Άλλο "σ' αγαπώ" γι' αυτό που είσαι, κι άλλο "σ' αγαπώ" (σε χρησιμοποιώ), γι' αυτό που δίνεις.
Άλλο σ' έχω φίλο στη ζωή, αλλά μ' αρέσει να σε "παρακολουθώ" (μ' αρέσει και να σε ελέγχω) και στον αέρα...
Άλλο, είμαστε συγγενείς, κι άλλο ταιριάζουμε στα "κέφια" μας και στα "χόμπυ" μας.
Άλλο Λοζάνη, κι άλλο Κοζάνη, πολλά είπα, ήδη!
"Ευχαριστώ" πολύ και γενική "Συγγνώμη"!
Σβήστε με απ' τις άλλες σελίδες, μη μ' έχετε εις τριπλούν, αν και εκεί θα μείνουν φίλοι "λιγοστοί" που δε θα μπορέσω να ξαναβρώ.
Αυτά.
***
Υγ. Πέμπτης
Χμ, ναι.
Ήταν 9 και 29 εκείνο το βράδυ, τελικά έγραψα αυτό (πάλι μεγάλο ήταν!) και άλλα που θα συμπληρώνω στα σχόλια, γι' αυτό και Μ' άφησα να σχολιάζω ώς μέλος, για να συμπληρώνω και για να μην ξαναεπεμβαίνω στις παλιές μου αναρτήσεις, ούτε και να μένουν όλες "πρόχειρες".
...Απέρριψα μια μεγάλη "εξήγηση" που έγραψα. Δε νομίζω πως χρειάζεται.
Εν ολίγοις: "Ευχαριστώ" πολύ τους φίλους που "κάλεσα" και έρχονται στο χειμωνιάτικο "σπιτικό" μου...
Εδώ έχω Πατρίδα, ξέρω που πατώ και που πηγαίνω, όπως ξέρουν κι εκείνοι.
Δεν κρύβομαι, δεν υποκρίνομαι, δεν έχω χρόνο, για να αποδεικνύω σε πολλούς, ότι αξίζω να μ' "αγαπάνε".
Εδώ νοιώθω "ζεστά", αναπνέω, χαίρομαι, χαμογελώ και θέλω να μείνω.
Αυτή η σελίδα μού αναπληρώνει πολλά στερημένα κομμάτια ζωής.
Αυτά, όσον αφορά εμένα.
Όσον αφορά όμως εσάς, αλήθεια σας λέω, δε θα παρεξηγήσω κανέναν σας, αν με διαγράψει, γιατί τον "ζαλίζω" ή για Χ λόγους.
Εδώ "υπάρχουμε" για να επικοινωνούμε. Αν δεν κολλάμε, δεν έχει νόημα, νομίζω.
Κάνουμε τόσες "αγγαρείες" στη ζωή μας, ας μην καταπιεζόμαστε κι εδώ!
Σωστή, λάθος, προσαρμόζομαι με τις συνθήκες. Προσαρμοστείτε κι εσείς, για να νοιώθουμε όλοι μας καλύτερα...
Πάμε!
Εν ολίγοις: "Ευχαριστώ" πολύ τους φίλους που "κάλεσα" και έρχονται στο χειμωνιάτικο "σπιτικό" μου...
Εδώ έχω Πατρίδα, ξέρω που πατώ και που πηγαίνω, όπως ξέρουν κι εκείνοι.
Δεν κρύβομαι, δεν υποκρίνομαι, δεν έχω χρόνο, για να αποδεικνύω σε πολλούς, ότι αξίζω να μ' "αγαπάνε".
Εδώ νοιώθω "ζεστά", αναπνέω, χαίρομαι, χαμογελώ και θέλω να μείνω.
Αυτή η σελίδα μού αναπληρώνει πολλά στερημένα κομμάτια ζωής.
Αυτά, όσον αφορά εμένα.
Όσον αφορά όμως εσάς, αλήθεια σας λέω, δε θα παρεξηγήσω κανέναν σας, αν με διαγράψει, γιατί τον "ζαλίζω" ή για Χ λόγους.
Εδώ "υπάρχουμε" για να επικοινωνούμε. Αν δεν κολλάμε, δεν έχει νόημα, νομίζω.
Κάνουμε τόσες "αγγαρείες" στη ζωή μας, ας μην καταπιεζόμαστε κι εδώ!
Σωστή, λάθος, προσαρμόζομαι με τις συνθήκες. Προσαρμοστείτε κι εσείς, για να νοιώθουμε όλοι μας καλύτερα...
Πάμε!
2 σχόλια:
Αρέσει στην Μαρία Κουτσελίνη και σε 12 ακόμη.
Matoyla Kaouna
4 Ιανουαρίου στις 10:14 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Ευχαριστώ, παιδιά! Δεν προλάβαινα να σκορπίζομαι, ούτε μ' άρεσε να κατεβάζω σελίδες και να χάνω τα αρχεία μου, δουλειές και φωτογραφίες χρόνων. Ανενεργά, μα να τα βρίσκω. Ούφ! Άρχισα ν' ανακουφίζομαι. Μεγάλη στεναχώρια, δεν το συζητάμε!
4 Ιανουαρίου στις 10:18 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Τα ονόματα δεν τα κράταγε όλα! Οπότε, κερδίζει η ρίζα, για να με γνωρίζουν στο χωριό! Όλα τα στοιχεία: Κατερίνα Δημητρίου Δεσπότη - Σταματίου, πατρός και Κατερίνα Δημητρίου Παπαθεοδώρου, συζύγου, εξ' ού και τα Δε. Στα. Πα και Στα.Πα. (Οπότε και δεν κρύφτηκα, ποτέ!)
4 Ιανουαρίου στις 10:26 μ.μ. · Μου αρέσει!
Matoyla Kaouna Αρ Μη !! δεν εβαλες ;;; χαχαχαα!! Καλησπερα Κ .Δ.Δ.Σ.Π !!! Αρχικα!!!
4 Ιανουαρίου στις 10:32 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Ε, μα! Τι να κάνω η έρ'μη; Επειδή νομίζουν ότι κρύβομαι με τις πολλές σελίδες. Κάπως πρέπει να διαφέρουν!
4 Ιανουαρίου στις 11:07 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
κώστας μπελμέζος Χαιρομαι που σε ξαναβρεικα Κατερινα μου! Να εισαι παντα καλα!
4 Ιανουαρίου στις 11:09 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Ποτέ δεν σ' είχα χάσει, Κωνσταντίνε μου! Ήξερα που θα σε βρω, δεν ήξερα όμως, ποια απόφαση θα πάρω για τις σελίδες μου, γι' αυτό δεν σε μπέρδεψα. Να είσαι κι εσύ πάντα καλά, να μην στεναχωριέσαι για τίποτα! Η ζωή κάνει κύκλους και θα έρθουν χαρούμενες μέρες, ξανά για σένα! Να σε προσέχεις και να μην σταματήσεις ποτέ να δημιουργείς! Εντάξει;
4 Ιανουαρίου στις 11:13 μ.μ. · Μου αρέσει!
κώστας μπελμέζος Οκ! Κατερινα μου σευχαριστω!
4 Ιανουαρίου στις 11:22 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
κώστας μπελμέζος Οκ! Κατερινα μου σευχαριστω!
4 Ιανουαρίου στις 11:25 μ.μ. · Μου αρέσει!
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Κράτα γερά, Κωνσταντίνε!
5 Ιανουαρίου στις 12:18 π.μ. · Μου αρέσει!
Lamprini Tisolmi καλά που έκανα κράτει και σχολιάζω τώρα... γιατί..... θα σχολίαζα δύο φορές!! με γεια το όνομα... και συμφωνώ με αυτά που λεες... και... αυτά!! (τόσο μικρό σχολιο!!! χαχαχα... τα λέμε... )
5 Ιανουαρίου στις 3:22 μ.μ. · Τροποποιήθηκε · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου "Περίεργο" το "κράτει" σου, Λαμπρινή! Πέρασε; Πολυφορεμένο κι αυτό, αλλά δεν έχω άλλα ονόματα!
5 Ιανουαρίου στις 4:45 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Lamprini Tisolmi και... Υ.Γ...( μια που βρεθηκαμε.. )τωρα θα σε λεω Κατερίνα... τέλος το Καιτη... (που με δυσκόλευε.. αν και το ειχα συνηθισει...)... χαχα...μια χαρά!!!
5 Ιανουαρίου στις 4:58 μ.μ. · Τροποποιήθηκε · Μου αρέσει! · 1
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου Δεν τον αλλάζει τον άνθρωπο, το όνομα, Λαμπρινή! ΌΠως σού βγαίνει, λέγε με! Θα σ' ακούσω!
5 Ιανουαρίου στις 5:03 μ.μ. · Μου αρέσει! · 1
Και που λες,
πάω την Πρωτοχρονιά, αφήνω ευχές και στην άλλη σελίδα.
Ντροπή θα ήταν, να κάνω αλλιώς!
Αφήνω, ευχαρίστως! Με όλη μου την καρδιά!
Πάω Αρχική, λίγες οι ευχές, πολλά τα "δε μ' αρέσουν"....!
Βγαίνω. Πάω στο χωριό μου.
Εκεί μπορεί να μη μ' αρέσει που δεν συμμετέχουν όλοι στα Ζαγοριανά, αλλά τους ξέρω, δεν το κάνουν από πρόθεση.
Είναι καινούργιοι, έχουν σεβντά, να πουν την Καλημέρα τους, την Καλησπέρα τους, να πουν τα δικά τους, να δείξουν και που πήγαν, πράγμα που τους μαλώνω, γιατί δεν κατέχουν τι θα πει "δημοσιότης" και πως οι "φίλοι", δεν είναι πάντα όλοι φίλοι!
Όλα καλά, πήγα, ξέφυγα!
Ευτυχώς που είχα κι αυτό το σπίτι! Ευτυχώς!
2 και 3 Ιαναουαρίου, όσες φορές κατάφερνα να μπω, έμπαινα μόνο στην μεγάααααλη σελίδα, από περιέργεια για να δω, τι "σόι" φίλοι ήταν αυτοί οι φίλοι μου!
Τρελάθηκα!
Θες οι εκλογές, θες τα παραπάνω ποτηράκια, θες ο περισσότερο ελεύθερος χρόνος, τρελάθηκαν κι αυτοί!
Ψηφείστε με, εδώ, ψηφείστε κι εκείνον, δείτε με εδώ, καμαρώστε με εδώ, δοξάστε με εδώ, γι' αυτό και γι αυτό και γι' αυτό!
Ποια καράβια βούλιαξαν;
Μόνο η σελίδα μου!
Δυο μέρες έσβηνα υστερικά, χωρίς να κοιτάζω ονόματα. Είχα πάθει αμόκ! Και ΣΟΚ!
Ήθελα να κρατήσω εκεί, μόνο τους πεθαμένους φίλους, γιατί με έκαναν φίλη με το χεράκι τους και τις φωτογραφικές μου αναμνήσεις.
Τίποτ' άλλο!
Όλους τους άλλους που θα ήθελα, κι αν με ήθελαν κυρίως κι εκείνοι, θα μπορούσα να τους ξαναβρώ!
Δεν υπάρχει και λόγος, να ξεναβρεθούμε με μερικούς. Έτσι είναι η ζωή, αγαπάμε και νοιαζόμαστε όλη την γειτονιά, όλο το χωριό ή την πόλη μας, περίχωρα και Ελλάδα, βάλε και ξενητειές, δεν τους κουβαλάμε όλη μέρα, κάθε μέρα, όμως, στη ζωή μας, ούτε και στην σκέψη μας!
Έπαθα, αλλά συνάμα σκέφτηκα και τι έπαθαν κι εκείνοι με μένα, με τόσες αναρτήσεις που έκανα παλιά!
Εν ολίγοις, κόλλησα.
Μαζί με τα ξερά, έσβηνα και τα χλωρά, όπως κάνει η φωτιά, όταν θυμώσει!
1200 προφίλ, παρακαλώ!
Πόσα απ' αυτά στεναχωρέθηκαν;
Νομίζω κανένα!
Εγώ, πάλι, πολύ!
Είχα καιρό που έλεγα: "Δεν ελέγχω την σελίδα μου!"
Νομίζω, δεν κοιτά κανένας αρχική!
Ο σκοπός τους μόνο τους νοιάζει!
Οι περισσότεροι κινούνται και αλληλοστηρίζονται μεταξύ φίλων και πολλών διπλών και εκατονταπλωωωών προφίλ!
Ψεύτη, κόσμε!
Δε μ' αρέσει, ούτε μ' άρεσε ποτέ, γι' αυτό και δίνω εξηγήσεις απ' τις σελίδες μου.
Δεν είμαι φίρμα για να λέω Κατερίνα 1, 2,3, φουλ ή άδεια.
Παίζω με τα ονόματά μου, έτσι μόνο, για να θυμάμαι τις αλλαγές.
Αυτά!
Τα είπα και ησύχασα!
Δημοσίευση σχολίου