Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

"ΕΥΓΕ" στον Χρήστο Αερικό, "ΕΥΓΕ" και στην ΘΕΣΣΑΛΙΑ!

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΑΝΤΟΥ: ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΣΕΜΕΡΓΕΛΗ

Παγκόσμιος πρωταθλητής τοξοβολίας πέτυχε στον Βόλο το 5ο πανελλήνιο ρεκόρ

Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στον Βόλο ένας αθλητής, ο οποίος κυριολεκτικά κέρδισε τα πάντα μέσα στη χρονιά που διανύουμε. Ο λόγος για τον πρωταθλητή τοξοβολίας, Χρήστο Αερικό, ο οποίος ανήκει στον Προμηθέα Πατρών και επισκέφτηκε την πόλη μας με αφορμή τους αγώνες τοξοβολίας που διεξήχθησαν το διήμερο 24-25 Σεπτέμβρη. Στον Βόλο έμελλε να κάνει το 5ο πανελλήνιο ρεκόρ στη σειρά, μία επίδοση που προστέθηκε στο αργυρό μετάλλιο που κέρδισε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων ανδρών στην Άγκυρα της Τουρκίας και την πρωτιά που πήρε στο ευρωπαϊκό κύπελλο στη Σόφια. Ο 20χρονος τοξοβόλος μίλησε για τις τελευταίες διακρίσεις του, αλλά και το μυστικό της επιτυχίας, που του δίνει την ευκαιρία να προσθέτει συνεχώς νέα μετάλλια στη συλλογή του.
Η συζήτηση με τον Χρήστο Αερικό έκρυβε μία ευχάριστη έκπληξη, αφού παρά τις επιτυχίες του, παραμένει ένας νέος χαμηλών τόνων. «Ανταμείβεται η προπόνηση. Μόνο αυτό», έσπευσε να πει, όταν κλήθηκε να σχολιάσει την αίσθηση για το πώς είναι για έναν αθλητή να έχει κερδίσει τα πάντα τους τελευταίους μήνες, με το 2016 να είναι μακράν η καλύτερη χρονιά στην καριέρα του. «Γενικότερα δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, που θα… καβαλήσει καλάμι. Παίζει ρόλο και το ότι η τοξοβολία δεν είναι άθλημα, που μπορείς να πεις: «Αυτός είναι ο καλύτερος», ειδικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Όποιος το λέει αυτό για τον εαυτό του, κάνει μεγάλο λάθος. Επίσης, είμαι της άποψης ότι εάν τη «δεις», θα φας τούμπα. Όπως και για πολλά άλλα πράγματα στη ζωή», είπε στη συνέχεια, ενώ θυμήθηκε ένα ευτράπελο από το πρόσφατο ταξίδι του στη Βουλγαρία: «Στη Σόφια έπαιξα με έναν αθλητή, ο οποίος από το 2004 είναι στις πρώτες θέσεις των ανδρών. Ήταν το είδωλό μου μέχρι τότε. Όταν παίξαμε μαζί, πήγα να του δώσω χειραψία κι έκανε ότι δεν με είδε. Αυτό με πείραξε, γιατί τον είχα πολύ ψηλά…».
Ασχολείται με την τοξοβολία από την ηλικία των 11 ετών, όμως έχει βάλει σκοπό να παραμείνει στον χώρο για πολλά ακόμη χρόνια: «Δεν είναι άθλημα με ημερομηνία λήξης. Από τα 20 μέχρι τα 60 χρόνια σου μπορείς να κάνεις καλές βολές. Δεν έχεις πρόβλημα όσο μεγαλώνεις. Θέληση να υπάρχει κι όλα γίνονται. Στο εξωτερικό βλέπεις τοξοβόλους μέχρι και 75 ετών να ρίχνουν στα πρωταθλήματα βετεράνων που συμμετέχουν».

Κι όμως, εννιά χρόνια νωρίτερα τίποτα δεν προδίκαζε την αλματώδη εξέλιξη που θα είχε ο Χρήστος Αερικός. «Ο πρώτος αγώνας μου ήταν στην Ελευσίνα το 2007. Δεν ξεχνιέται εκείνη η μέρα. Είχα βγει τελευταίος και μάλιστα με διαφορά», είπε γελώντας ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής και κάτοχος δύο ευρωπαϊκών μεταλλίων. Η πρώτη διάκριση ήρθε έναν χρόνο αργότερα: «Ήταν στην Κέρκυρα. Πρωτάθλημα πανελλήνιο, τότε έριξα στους έφηβους. Είχα βγει τρίτος. Ήμουν 12 ετών τότε. Το 2011ήρθε η πρώτη καλή θέση, όταν ήρθα τέταρτος στην Ισπανία στο κλειστό. Μετά στην Κύπρο πήρα το πρώτο χρυσό στο εξωτερικό, κάνοντας μάλιστα ευρωπαϊκό ρεκόρ σ’ εκείνον τον αγώνα. Μετά από ένα μήνα βγήκα 2ος στο παγκόσμιο κύπελλο, που έγινε τον Αύγουστο του 2011 στην Πολωνία».

Έπειτα ο Χρήστος Αερικός, ο οποίος είναι φοιτητής στο 3ο έτος των ΤΕΦΑΑ Αθηνών, αποκάλυψε τις σκέψεις του κάθε φορά που παίρνει θέση και κοιτάζει τον στόχο που έχει απέναντι. «Το σωστό είναι να μην σκέφτεσαι τίποτα. Αυτό μου λέει συνεχώς και ο προπονητής μου. Να έχω καθαρό μυαλό. Έπειτα δεν πρέπει να επηρεάζεσαι από το τι θα πούνε οι άλλοι για τη βολή που έριξες», είπε ο Πειραιώτης πρωταθλητής, ο οποίος συμπλήρωσε χαμογελώντας: «Γούρι, πάντως, δεν έχω. Δεν πιστεύω σ’ αυτά. Εάν είναι να βγει η επίδοση, θα βγει».
Κλείνοντας, αναφέρθηκε στους στόχους του για το μέλλον: «Σε πρώτη φάση ονειρεύομαι ένα χρυσό στο Παγκόσμιο, το οποίο δεν έχω καταφέρει ακόμη και στη συνέχεια να λάβω κάποτε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το σύνθετο τόξο που ρίχνω τώρα, δεν είναι ακόμη ολυμπιακό άθλημα. Σκέφτομαι να αλλάξω κατηγορία. Όλα περνούν από το μυαλό μου. Θα το προσπαθήσω και θα δω πού θα βγάλει. Η μετάβαση δεν είναι εύκολη. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Π.χ. στο ένα ρίχνεις στα 70 μέτρα και στο άλλο στα 50 μέτρα. Στο ένα έχει μεγεθυντικό φακό να σημαδέψεις, ενώ στο άλλο όχι. Όμως, πιστεύω ότι με αρκετή προπόνηση θα τα καταφέρω. Αν και στο ολυμπιακό τόξο θα είναι σαν να ξεκινώ από το μηδέν, θα δουλέψω σκληρά να το πετύχω».
ΠΗΓΗ

Υγ. Η σελίδα που φιλοξενεί τις ειδήσεις του Τοξοβόλου Πρωταθλητή, είναι ΕΔΩ!

***
Υγ.2 Ξημερώματα 5 Οκτώβρη, προσθέτω μια φωτογραφία της εφημερίδας, κάκιστη μεν, απαραίτητη, δε!


18 σχόλια:

Κυκλαμίνα είπε...

Τόσο μικρός, τόσο σοφός!

1) Επίσης, είμαι της άποψης ότι εάν τη «δεις», θα φας τούμπα. Όπως και για πολλά άλλα πράγματα στη ζωή», (την επιτυχία, εννοεί)

Κυκλαμίνα είπε...

2) Αυτό με πείραξε, γιατί τον είχα πολύ ψηλά…».

Θα δεις πολλούς να χαμηλώνουν... Χρήστο μου, δυστυχώς!

Πονάει και το ξέρω καλά, πολύ καλά!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

τέλεια!!!

μπράβο στον Χρήστο!!

μπράβο στο κυκλάμινο που δείχνει τα αστέρια μας!!!

Κυκλαμίνα είπε...

3)θα δουλέψω σκληρά να το πετύχω».

Να δουλέψεις, αγόρι μου! Θα το πετύχεις!

Πολύ προσγειωμένο παιδί, Μπράβο του, όσο και στους γονείς του και στον προπονητή του, βεβαίως, βεβαίως!

Όλοι βάζουν το σωστό λιθαράκι τους, για να βγει μια σωστή προσωπικότητα. Αλυσίδα πάει, αρκεί το κόσμημα να είναι όντως διαμάντι και ο Χρήστος Αερικός, είναι!

Μπράβο και σε σένα, Λαμπρινή, το ξαναέγραψα.

Υγ. Μην πεις και σε μένα, γιατί θα καβαλήσουμε εμείς τα καλάμια! Φιλιά, χάρηκα!

Κυκλαμίνα είπε...

Σα να ήξερα! Δε σε πρόλαβα! Το είχες γράψει το μπράβο, ήδη! Τώρα το είδα το σχόλιο!
Άντε, Μπράβο μας, τότε, μη φεύγουμε απ' το θέμα μας!

Κυκλαμίνα είπε...

(Η μηχανή μου δεν μού τα λέει καλά! 14 φώτο έβγαλα, όλες θολές και κουνημένες! Αύριο, πρώτα ο Θεός, καλύτερες!)
Είχε μια μέντα... σήμερα... ότι φωτογράφησα... δεν ξεχωρίζει!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

αστερι μου!!! Στο χαρτί είναι καλύτερος!!!
καλή του επιτυχία!!

(αύριο, με το φως... θαναικαλύτερα!!! ) ΤΗν κρατάω βεβαίως... παω να την βάλω... κάπου... ! καληνύχτα...

Κυκλαμίνα είπε...

Σκόρδα το παιδί, στην πραγματικότητα είναι ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, είμαι βεβαία!
Αύριο, γιατί απόψε, έπαθα ένα σοκ, που είδα κι ότι φωτογράφησα... πιο χάλια, δεν γίνεται!
Κύκνεια μηχανής;
Μπαταρίες αφόρτιστες;
Ερείπιο η φωτογράφα;
Βιαστικούλα;
Δεν έχω και Πικάσα, πια, πάπα του κι αυτός, δεν γινόταν να κόψω κάτι πορτοκάλια που φαίνονταν σε μια άλλη.
Άοπλη σε αποδείξεις πια!
Όμως, "εν αρχή είναι ο λόγος" και θά 'θελα πια, να πείθω με τον λόγο μου και μόνο.
Βάλ' την κάπου, κι όσο για το όνομα του δημοσιογράφου, νόμιζα ότι ήταν στην στήλη αθλητικά το πρωί και ξέρω ότι εκεί δεν υπογράφουν κάθε άρθρο, γιατί ξέρουν οι αναγνώστες ποιοι δημοσιογράφοι ασχολούνται, δεν τα παρακολουθώ κιόλας τα αθλητικά, οπότε, δεν στάθηκα όπως εσύ.
Στο "ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΑΝΤΟΥ", έχει όμως υπογραφές, οπότε, το βράδυ το είδα και θα το συμπλήρωνα, αύριο όμως, μαζί με τις φώτο που θα έβγαζα στον κήπο, αλλά να, που είδα το σχόλιό σου και έπρεπε τώρα ΚΑΙ αμέσως!
Και τελικά, ούτε σωστή δουλειά, πήγε και μιάμιση!

Ας μάς σ'χωρήσουν, ΟΛΟΙ!
Ειδικά εμένα, που δεν μπορώ να σταθώ όπως θα ήθελα στις υποχρεώσεις που έχω ανοίξει, ως μπλόγγερ!
Διάθεση αρκετή, μα...
Καληνύχτα!

Κυκλαμίνα είπε...

Επεξήγηση:
Εφημερίδες έφερε στο σπίτι ο άντρας μου δυο, αλλά εγώ έλειπα και τις είδα μετά τις 10 και το βράδυ που γύρισα.
Απλά, είχε πολλά σημαντικά η μέρα μου, σ'χωράτε! ΜΗ ΒΑΡΑΤΕ!

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Οκ βρηκα το μεηλ και στο εστειλα
Καλημερα
Μια νεα μερα... ξημερωσε...♡♥

Κυκλαμίνα είπε...

10 σχόλια μεταξύ μας... και ένα 11!

Σ' άργησα πολύ, το ξέρω, μα μέχρι ν' ανέβουν, έκανα και το σπετζοφάι μου!

ΕΔΩ, φιλενάς!
http://aikaterinadespoti.blogspot.gr/2016/10/blog-post_5.html

Κυκλαμίνα είπε...

και 12: ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ και ΠΟΡΕΙΑ, τόσο στον Χρήστο, όσο και σε σένα, σε μένα, σε ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Κυκλαμίνα είπε...

Ισχύει ακόμα η βλάβη μου...
Αντιμετωπίζουμε κάποιες τεχνικές δυσκολίες...
Λυπούμαστε, αλλά το Ταχυδρομείο Yahoo δεν μπορεί να φορτωθεί λόγω ενός προσωρινού σφάλματος. Μπορείτε να προσπαθήσετε πάλι σύντομα, ή να επισκεφτείτε τις σελίδες βοήθειας για τρόπους επίλυσης του ζητήματος.

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ok...συμβαίνουν κι αυτά....
Α, κι εγώ... άνοιξα το γιαχου... τα ίδια γράφει...

οκ...περιμένουμε... :) = χαμόγελο...

Κυκλαμίνα είπε...

Θα μάθουμε να προσαρμοζόμαστε Λαμπρινή!
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπιούνται, χωρίς καμία επαφή, για Χ, λόγους, δεν πρέπει να παραπονιέμαστε, χορτάτες είμαστε.
Εντάξει;

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Ενταξει...
Θαμουν αγνωμων αν παραπονιωμουν...
Εχεις δικιο

Paraskevi Lamprini M. είπε...

Δεστάπααα... (έχω χάσει τον μπούσουλα... με τα τόσα...σχόλια...

Έψαχνα να βρω πού το απάντησα... αυτό που έγραψες, τελευταίως... )

Προσθέτω, λοιπόν, εκτός απ' το ευγνώμων,που έγραψα, πριν...: Υπάρχει περίπτωση να πάψουμε να αγαπιόμαστε... ;... Αφού είμαστε φίλες!!!!...

Φιου, το είπα... !

πολλά φιλιά, καληνύχτα...

Κυκλαμίνα είπε...

Μα, εγώ, τί είπα;Δεν παύουν να αγαπιούνται οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν, ακόμα κι αν δεν επικοινωνούν συχνά, ακόμα και καθόλου!
Τί να μας κάνει η Γιαχού και όλα τα σύνεργα των επαφών;
Εσύ το πήρες επί προσωπικού.
Ναι, είμαστε φίλες, που φάγαμε ψωμί κι αλάτι, ιντερνετικά, όμως!
Στη ζωή, όσες κι αν είναι οι σύντομες συναντήσεις, δεν προλαβαίνουν να αλατιστούν!
Μού έδωσες καλή πάσα, όμως, για ένα θέμα που ήθελα να γράψω.
Αυπνίες έχω, ξανασηκώθηκα, είδωμεν και τα κότσια, εκεί θα καταλάβεις τι εννοώ, καλύτερα.
Καληνύχτες, έχει κι αύριο μέρα!
Στο πρόγραμμά σου, εσύ!