tag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post72434063810610637..comments2023-06-13T16:32:16.126+03:00Comments on Όπως έστρωσα κοιμάμαι...: Μόλις κυκλοφόρησε! "Τα κορίτσια με τις άσπρες κορδέλες" της Χαρούλας ΦράγκουΚυκλαμίνα http://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post-10721050003700157702016-12-15T19:58:49.309+02:002016-12-15T19:58:49.309+02:00Όλα αυτά τα λογάκια... τα είχα στην μόστρα. Το ίδι...Όλα αυτά τα λογάκια... τα είχα στην μόστρα. Το ίδιο βράδυ ήθελα να τα φέρω στα σχόλια, δεν έκατσε. Ποτέ δεν είναι αργά, τα έφερα απόψε.<br /><br />Θα αφήσω μόνο το ΕΔΩ της προηγούμενης ανάρτησης, για την βοήθεια του λινκ, που εδώ πίσω, χάνεται.Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post-28018504357416220552016-12-15T19:53:18.406+02:002016-12-15T19:53:18.406+02:00Κι απόψε, δηλαδή ξημερώματα Κυριακής, της Αγίας Βα...Κι απόψε, δηλαδή ξημερώματα Κυριακής, της Αγίας Βαρβάρας, Μεγάλη η Χάρη Της, 4 Δεκέμβρη 2016, είδα ότι κυκλοφόρησε και χάρηκα ΤΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ!<br /><br />Ήμουνα και έτοιμη (ας πούμε), νά 'τη η ανάρτηση!<br /><br />"ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ, ΧΑΡΟΥΛΑ"!<br /><br />Να ζήσετε ΟΛΑ τα κορίτσια, να θυμάστε γλυκά εκείνα τα δύσκολα χρόνια!<br /><br />"Κάτι" είχα μαρτυρήσει παλιότερα γι' αυτό το βιβλίο, είναι η β' κυρία με τα ημερολόγια, ΕΔΩ. <br /><br />Υγ. Εννοείται πως είναι μια Βιβλιοπαρουσίαση, όχι κριτική, γιατί γέρνει κατά πολύ στην συγκριτική. Προέκυψε, λόγω "βαρύτητας"...<br />Στο μέλλον, ίσως καταφέρω και μια ας πούμε, κριτική.<br />Κριτική; Εύκολο να κρίνεις Χαρούλα Φράγκου, λες;<br />Με τί προσόντα;<br />Θα το προσπαθήσω, όμως! Θα δείξει!<br />Υγ. Να θυμηθώ να βρω και φωτογραφίες απ' τα σεργιανίσματα στην θάλασσα, στο Χορευτό.<br />Μια μέρα ψάρευα φύκια, διάβαζα και άσπρες κορδέλες, φωτογράφιζα και λιγάκι, ως συνήθως...Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post-37924973956397717812016-12-15T19:52:10.485+02:002016-12-15T19:52:10.485+02:00Τραύματα πολλά, σίγουρα κι οι δυο, κι ας τα γράφει...Τραύματα πολλά, σίγουρα κι οι δυο, κι ας τα γράφει τόσο γλυκά η Χαρούλα.<br />Ευνοημένη μεν, αλλά περνούσε τα δύσκολα όλων των άλλων παιδιών κι η μαμά της, αγκάλιαζε τόσα παιδιά…<br />Και τα άλλα παιδιά; Τα κορίτσια; Πόσα τραύματα, αλήθεια;<br />Έμαθα επουλώθηκαν, διαβάζοντας το τέλος.<br />Τα κορίτσια μεγάλωσαν, συναντήθηκαν, τα θυμήθηκαν, αναπολούν γλυκά, δεν κλαίνε πια.<br />Ούτε εγώ έκλαψα, διαβάζοντάς το. Εκεί που πήγαινα να δροσίσω, να ‘τη η καλή τεχνήτρα, το γύριζε σε αστείο ή σε ποίημα, γιατί απ’ αυτό έχει μπόλικο και πολυβραβευμένο, μάλιστα!<br />Εγώ, τι έχω;<br />Μπλόγκς και παπαγαλάκια, πουλάκια σε κλουβιά, ενώ εκείνη, αν και σε άσυλο, λέφτερη.<br />Της το είπα. Δε μπα να δοξάστηκες για την ποίησή σου που μάλιστα έγινε και τραγούδια, εσύ γεννήθηκες, έζησες αυτή την ζωή, γιατί έπρεπε να γράψεις αυτό το βιβλίο!<br />Έχει τόσες ψυχές μέσα, τις άγγιξες τόσο απαλά όλες, δόξα στους ζωντανούς δίνεις, μνημόσυνο Ιερό στους Φευγάτους.<br />Νομίζω θα βραβευθεί αυτό το βιβλίο, όχι για τις ιστορίες του που είναι αληθινές, όχι γιατί πιάνει Βόλο και Περίχωρα και θα διαβαστεί από χιλιάδες, αλλά γιατί η απαλή ποιητική τεχνική της Χαρούλας, μια στο καρφί και μια στο πέταλο, χωρίς να ματώσεις, το κάνει ξεχωριστό και του δίνει υψηλή Θέση στον χώρο της λογοτεχνίας!<br /><br />Αυτά, και να πάω για ύπνο.<br />5 ξημερώματα Τετάρτης 30 Νοεμβρίου.<br /><br />Του Αγίου Ανδρέα! Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ! <br /><br />***Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post-87310808734613934212016-12-15T19:50:45.913+02:002016-12-15T19:50:45.913+02:00Συγκρίσεις ζωής που δεν το ήθελα, αλλά η ροή της α...Συγκρίσεις ζωής που δεν το ήθελα, αλλά η ροή της ανάγνωσης, τις έφερνε στο νου μου.<br />Πλούσια η Χαρούλα, φτωχή εγώ.<br />Πέθανε ο μπαμπάς της, το ίδιο και ο δικός μου.<br />Σεισμός και φτώχεια η Χαρούλα, σταθερή φτώχεια εγώ, μια και ήμουνα αγέννητη στον σεισμό.<br />Η μαμά της αναγκάστηκε να δουλέψει σε Άσυλο, έχοντας κοντά της και το παιδί της.<br />Το παιδί της όμως, ζούσε το πρόγραμμα των φτωχών και των απόρων παιδιών.<br />Μοιραζόταν την μαμά της με άλλα παιδιά, εγώ την είχα όλη δική μου, εκτός από δυο χρόνια που με πήρε με το ζόρι ο θείος μου, αλλά μετά, το έσκασα και πήγα κοντά της. Νοιάζονταν η Πρόνοια για να με βάλει σε ορφανοτροφείο, μουλάρωνα στο ΟΧΙ, κρυβόμουνα και ποτέ δεν πήγα.<br />Τι γλύτωσα,Θεέ μου, σκεφτόμουνα, διαβάζοντάς το, αλλά και πόσα έχασα;<br />Μοναχοκόρη η Χαρούλα, βρέθηκε όμως ανάμεσα σε τόσες φίλες, που τις λες εύκολα και αδελφές!<br />Έκτο παιδί εγώ, όλα ξενιτεμένα εκτός και εντός, σα μοναχοκόρη εγώ.<br />Ζύγιαζα… Σε όλο το βιβλίο ζύγιαζα και σύγκρινα. Δεν το ήθελα, προέκυπτε.<br />Πήγα κι εγώ στην Επισκοπή εκδρομή, μα ήμουνα σαν μοναχικό κατσικάκι. Είχα μια ποδιά, μεγάλη σε μέγεθος, διπλοραμμένα τα μανίκια, να έχουν ύψος, με στόχο να βγάλω το δημοτικό. Αμ, δε!<br />Στολές τα κορίτσια, ομοιόμορφες, οι στολές στο άσυλο – σπίτι, ρόμπες μεταποιημένες της θείας μου εγώ, κι αντί κους κους με τις φίλες, αγάπαγα και φρόντιζα τα γουρουνάκια. Ειδικά όταν είχαμε γεννητούρια, δεν είχε ύπνο. Μπιμπερό να θηλάσουν όλα, άυπνη την άλλη μέρα στο σχολειό.<br />Τι να συγκρίνεις, τι να ζυγίσεις στη ζωή; Ζωή σου, με άλλης;<br />Σε κρεβατάκια όμορφα κοιμόταν τα παιδάκια, στο σαλόνι στο πάτωμα, εγώ.<br />Ποιήματα έγραφε η Χαρούλα, γράμματα στη μάννα, εγώ, που ποτέ δεν έστειλα.<br />Πώς να τα στείλεις;<br />Δυο χρόνια ταλαιπώριας εγώ και κακών εμπειριών, ηλικία Β και Γ τάξη Δημοτικού, έξι χρόνια η Χαρούλα, εφηβεία και Γυμνάσιο.<br />Τι ζυγίζω, τι συγκρίνω;Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3082121009058058105.post-25693750159697846612016-12-15T19:49:34.560+02:002016-12-15T19:49:34.560+02:00Αντέγραψα τέσσερις σελίδες, κι είμαι ακόμα στην 11...Αντέγραψα τέσσερις σελίδες, κι είμαι ακόμα στην 113! Νομίζω, δεν πρέπει να αντιγράψω άλλα αποσπάσματα. Δεν επιτρέπεται, κιόλας!<br />Εν ολίγοις, καταλάβατε ποιο είναι το θέμα αυτού του βιβλίου, που εδώ και πολλά χρόνια κεντούσε η κυρία Χαρούλα Φράγκου.<br />Κεφαλαίο το Κ.<br />Με την Χαρούλα μας συνδέει μια φιλία με αμοιβαία εκτίμηση, εδώ και είκοσι χρόνια. Ήξερα πως κυοφορούσε αυτό το βιβλίο, χρόνια και χρόνια, μα γέννα δεν έβλεπα.<br />Έτσι, όταν το καλοκαίρι μού είπε πως σύντομα θα βγει στη ζωή, της ζήτησα πρόχειρες εκτυπώσεις, να έχω να διαβάζω στην θάλασσα, στις διακοπές μου.<br />Βαρύ κι ασήκωτο αυτό το βιβλίο. Αν σκεφτείς τις 283 σελίδες Α4 και δύο τα πανάρια, αν σκεφτείς και την βαρύτητα του θέματος, όσο απαλά κι αν η ίδια βουτούσε στο μελάνι, όση γλύκα και ηρεμία βάση του χαραχτήρα της, κι αν μετέφερε, αυτό το βιβλίο τσακίζει κόκαλα.<br />Το διάβασα τμηματικά σε τρεις δόσεις, παρόλο που το κουβαλούσα κάθε μέρα μαζί μου. Κάποιες σελίδες στην θάλασσα, κάποιες στο λεωφορείο ερχόμενη Βόλο, (παραμονή Δεκαπενταύγουστου) και μια νύχτα που δεν έκανε να κοιμηθώ, (λόγοι υγείας) και τελειώνοντάς το, έγινε και σεισμός!<br />Πολύ μεταφυσικό αυτό το βιβλίο. Σε κάποιες σελίδες, σα να ήμουνα και η ίδια μέσα στην ιστορία της ζωής της, και σε κάποιες, δεν ήμουνα, υπήρξα τυχερή και είχα γλυτώσει.Κυκλαμίνα https://www.blogger.com/profile/13281271337942817596noreply@blogger.com